Student in de kijker: THIBAULT SPILLEBEEN

 

Thibault: Mijn vader heeft een eigen autobedrijf, en zo ben ik opgegroeid met benzinegeur en motorgeronk. Op mijn achtste kwam ik al thuis met een kart, om die dan eerst volledig te demonteren en nadien terug in elkaar te knutselen, en op mijn negende zat ik al achter het stuur van een auto.

Thibault: Eigenlijk niet, maar we hadden een kussen gemaakt van een oude zetel, zodat ik over het stuur kon kijken en ik net met mijn tenen de pedalen kon aanraken. Geen paniek, ik reed niet op straat, enkel op de parking van ons bedrijf. Op mijn vijftiende zijn we dan verhuisd naar Komen, op het platteland, en dan durfde ik wel eens opstaan om 5 uur ’s morgens om stiekem met de auto van mijn papa op boerenpaadjes te gaan rijden. (lacht) Niet veel later reed ik al op het circuit, maar toen scouts aan de hand van een wedstrijd twee talenten kwamen zoeken die het zouden kunnen maken als rallypiloot, besloot ik toch mijn kans te wagen. Ik reed een mooie race, werd geselecteerd en zette zo mijn eerste stappen in de rallywereld.

Thibault: Het seizoen begint in februari en eindigt eind november en in die maanden is er elke week wel een wedstrijd. De meeste wedstrijden vinden plaats in België, maar ik heb ook al twee keer in Nederland deelgenomen en volgend jaar trekken we sowieso naar Frankrijk. Eventueel proberen we dan Duitsland ook mee te pikken. Gelukkig heb ik een topsportstatuut. Niet dat ik dat ga misbruiken, maar soms kan ik echt niet aanwezig zijn in de les.

Thibault: Ik eindigde 17de in het algemene klassement, 17de van 130 dus. Geen slecht resultaat als je weet dat er een hele hoop WRC’s - dat zijn World Rally Cars als Subaru’s en Mitsubishi’s - aan de start stonden, maar ik verwacht dit jaar beter te doen. Het klinkt misschien degoutant, maar ik wil gewoon winnen, en met een goed team rond mij moet dat mogelijk zijn.

Thibault: We rijden met een Citroën C2R2 Max, een karaktervol beestje dat gebouwd is om zo snel mogelijk de topsnelheid te halen. Meestal varieert onze snelheid tussen 100 en 180 kilometer per uur, wat niet niks is op kleine kronkelige baantjes op den boerenbuiten. Daarbij is het heel belangrijk dat mijn copiloot en ikzelf geconcentreerd blijven. Soms kan een wedstrijd enkele dagen duren, en dan begint dat wel te wegen. Het is ook extreem warm in die auto, wat het niet gemakkelijker maakt. Een goed uithoudingsvermogen is van levensbelang, daarom probeer ik dagelijks te gaan lopen én te gaan fitnessen. Ik heb zelfs al meegetraind met de spelers van eersteklasser Moeskroen.

Thibault: Zolang je geen groot contract kunt versieren, verdien je met rally niet echt veel, daarom zijn we ook voortdurend op zoek naar sponsors. Ik heb wel al een paar duizenden euro’s verzameld, maar die komen nooit op mijn spaarrekening terecht.

Thibault: Nee, na elke wedstrijd halen we de wagen volledig uit elkaar om elk onderdeel te checken, en dan hebben we meestal wel enkele reserveonderdelen nodig. De banden zijn ook regelmatig aan vervanging toe, en dan spreek ik nog niet over de benzine. Ik heb een hele tijd gereden met benzine waarvoor je 5 euro per liter betaalt. Zo lopen de kosten wel op natuurlijk. Trouwens, uitgaan zit er niet altijd in, want je moet echt wel fris zijn om goed te kunnen presteren. Maar ik woon in Gent en kan ook wel genieten van het studentenleven hoor.

Thibault: Niet dat ik autistisch ben of zo (lacht), maar ik praat altijd eerst een kwartiertje tegen de auto en sla ook drie keer tegen mijn helm voor ik start.

Thibault: Vorig jaar ben ik rond deze periode tijdens een wedstrijd tegen een elektriciteitspaal geknald. Ik ben dan afgevoerd met de ambulance, maar weet daar zelf maar bitter weinig meer van. Uiteindelijk kan ik niet klagen, ik heb al mensen afgevoerd zien worden die er veel slechter aan toe waren als ik toen. (SVR)