Buddy Longway 18: De verdwaalde kogel

De Zwitserse tekenaar Derib gaat al een tijdje mee: volgend jaar wordt hij zestig. Hij werd bekend als westerntekenaar met een groot hart voor de indianen, maar hij wijdde zowat de volledige jaren '90 aan een project in zijn thuisland.
Daar tekende hij drie lange stripromans over heikele maatschappelijke onderwerpen (aids, seksuele uitbuiting en zinloos geweld) die hij via een zelf opgerichte stichting gratis verdeelde op Zwitserse scholen, en dat in een redelijk fenomenale oplage. Een project dat Derib naast bijval ook een boel kritiek opleverde, want het ging op z'n zachtst gezegd om nogal moraliserende verhalen. En de aloude stripfans wilden van Derib helemaal geen belerende praatjes horen over de jeugd in Genève, nee, een Derib-liefhebber wil paarden, indianen, weidse landschappen… Kortom, eigenlijk is niemand er rouwig om dat de Zwitser een punt heeft gezet achter zijn educatieve activiteiten en weer de draad van zijn succesreeks 'Buddy Longway' heeft opgenomen. De verdwaalde kogel is het tweede deel van een slotcyclus van vier albums rond deze toch wel mooie familiekroniek over een gemengd gezin in de pioniersjaren. Aangezien Derib hier stilaan zijn werk afrondt, gebeuren er bepaald ingrijpende dingen in dit album. We willen de leespret niet vergallen en gaan er dus niet dieper op in, maar weet dat dit een zoals steeds heel knap getekende western is, vol oprechte emoties. 'Buddy Longway' is al een ouwe reeks, maar blijft toch vrij uniek omdat Derib er nooit voor terugdeinst consequent zijn stokpaardje van verdraagzaamheid in confrontaties tussen rassen en culturen te berijden. Dat zijn werk daardoor af en toe wat belerend en soft wordt, moet je er bijnemen: Derib is gewoon zo'n goeie peer.

 

(HDP)