Kuifje facsimile: De Sigaren van de Farao

Nogal wat tintinologen vinden dat het talent van Hergé pas tot volle wasdom is gekomen in De Blauwe Lotus. Daar kunnen wij absoluut niet mee akkoord gaan, want ook De Sigaren van de Farao - sinds kort prachtig mooi heruitgegeven in de 'Kuifje facsimile'-reeks van Casterman - is voor ons een vintage 'Kuifje'.
Om te beginnen worden er een aantal bijzonder kleurrijke nevenpersonages in geïntroduceerd. Vind je de creatie van het onvergelijke detectiveduo Jansen en Janssen misschien niet van artistieke volwassenheid getuigen? Of de Griekse boef Rastapopoulos, die ons bij elke herlezing van Vlucht 714 nog steeds tranen met tuiten doet lachen? Of de hilarische reizende marktkoopman Senhor Oliveira da Figueira? En de gemene fakir? En de raadselachtige professor Cyclone? En de slechte zeeman Allan Thompson, die later met kapitein Haddock zal blijken te varen? Stuk voor stuk zijn het personages die voor altijd in ons geheugen gebrand zijn en in dit "minderwaardige" album hun eerste optreden maken. Een album dat trouwens bol staat van de sublieme, klassieke scènes. Wie heeft in z'n kindertijd nooit een nachtmerrie gehad waarin z'n lege sarcofaag mét naamplaatje klaar stond tegen de muur in de graftombe van Kih-Osk? Wie wilde er niet zelf met die sarcofaag gaan roeien op de baren? Wie heeft nooit gesidderd toen de fakir Kuifje te lijf ging met z'n dolk? Is er een klassiekere Kuifje-scène denkbaar dan de ondergrondse bijeenkomst van het geheime en gemaskerde genootschap? Enzovoort! De Sigaren van de Farao had en heeft alles in zich om van 'Kuifje' terecht de meest legendarische stripreeks van de 20ste eeuw te maken. Meesterlijk, en 70 jaar na fabricagedatum nog steeds even sprankelfris.

 

(HDP)