Start to Work met EVY GRUYAERT

 

 

Start to Work is een initiatief van het interim- en hrm-bedrijf Unique, dat Evy benaderde om er haar gezicht aan te lenen. Er is dus deze keer niet meteen een link met gezond leven. "Dat klopt," zegt Evy, "hoewel je toch de link zou kunnen leggen naar een gezonde manier van in het leven staan. Als je een goeie job vindt die goed bij je past, dan zal je je daar gezond bij voelen."

 

 

Evy: Ik moet er eerst en vooral zelf kunnen achterstaan. Zou ik er zelf iets aan hebben? Is het geloofwaardig? Is het echt? Ik word voor van alles en nog wat gevraagd: keukens, badkamers, apotheekproducten, houten terrassen, noem maar op. Maar ja, wat heb ik met een bad?

Evy: (lacht) Ja, ik lig natuurlijk af en toe wel eens in een bad, maar wat heb ik meer met een bad dan iemand anders? Niet veel, eerlijk gezegd. Dergelijke dingen doe ik dan niet. Maar ik heb bijvoorbeeld wel mijn gezicht geleend aan een promotiecampagne voor quorn. Ik eet al vijftien jaar geen vlees meer, dus ik kan me ondertussen wel ervaringsdeskundige noemen. En ik vind die producten echt lekker, dus dat klopt wel. Daar kan ik achterstaan.

Evy: Mja, maar ik wil het niet eindeloos uitmelken. Ik denk zelfs dat het stilaan genoeg geworden is. Ik kan niet heel mijn leven de 'Start to madam' blijven. Het wordt tijd voor een Start to Stop. (lacht) Het concept werkt, en Start to Work vond ik nog wel leuk om te doen, maar ik ga niet beginnen met nichemarkten als Start to Fish of Start to Sail of whatever. In theorie zou dat kunnen, maar ik denk dat het onderhand mooi is geweest.

Evy: Ik weet het, we kunnen er zo ter plekke nog twintig verzinnen, maar ik denk dat het tijd wordt voor iets anders.

Evy: Toen ik zelf zoveel jaar geleden afstudeerde als vertaler-tolk, vond ik het niet makkelijk om op mijn eentje dat kluwen van jobs, solliciteren en de arbeidsmarkt te ontwarren. Hoe meer goede begeleiding een pas afgestudeerde krijgt, hoe beter. Bestaat er zoiets als het perfecte cv, en hoe ziet dat er dan uit? Vroeger hoorde je daar hooguit iets over op school, maar de ene school had er een andere mening over dan de andere. Wat moest je dan doen? Hoe begin je eraan? Dat zijn dingen die concreet op de site van Start to Work staan, onder de vorm van een CV Builder, die bijvoorbeeld gegevens uit LinkedIn en Facebook kan integreren. Verder kan je een competentietest invullen, waardoor je kan zien waarin je echt goed bent, en wat je minder ligt. Want een job is zoveel meer dan het louter toepassen van kennis die je op school hebt geleerd.

 

 

Evy: Juist, maar daarvoor had ik al drie jobs gedaan: twee als vertaler en één als commercieel bediende, waar ik vooral moest telefoneren in het Engels, Duits en Frans. Alles samen heeft dat zo'n anderhalf jaar geduurd. Ik vertaal heel graag, maar die vertaaljobs waren naar mijn aanvoelen behoorlijk saai. Ik zat de godganse dag technische manuals te vertalen in een kantoortje zonder raam. Dat was niet bepaald een droom die werkelijkheid werd. Dat zag ik me echt niet de rest van mijn leven doen. Maar toen hoorde ik een radiospot terwijl ik van mijn job naar huis reed: Donna zoekt talent. Voor radio of tv werken was nog nooit in mijn hoofd opgekomen, maar toch heb ik toen een brief geschreven. Ik weet eigenlijk nog altijd niet waarom. Omdat ik het zodanig had gehad met de rest, denk ik. Goed, ik kwam terecht tussen zeshonderd andere gegadigden. Dat werden er honderd, en dan vijftig, en plots werd ik in een radiostudio geduwd en moest ik een halfuur radio maken. Ik had op dat moment nog nooit een studio van binnen gezien, dus ik wist echt niet hoe ik eraan moest beginnen. Ik heb vertrouwd op mijn gezond verstand en heb er iets van proberen te maken aan de hand van een paar kranten die voor me lagen. En kijk, dat was blijkbaar oké, want ik was bij de laatste tien. Uiteindelijk heb ik dan het parttime contract bij de VRT gewonnen. Na een paar examens is dat fulltime geworden, ik heb een screentest gedaan, en ik was vertrokken.

Evy: Ja, voilà. Ik heb mijn job hier niet zomaar cadeau gekregen hé.

Evy: Absoluut. Ik voelde direct: dit is het, ook al was het een praktische heksentoer om vanuit het verre Meulebeke die job bij Donna te combineren met een andere parttime job die ik toen nog deed. Maar ik voelde direct dat het klikte. Het was iets helemaal anders dan wat ik tot dan toe had gedaan: creatief, een opengezwaaid venster op de wereld, leren, luisteren, proberen... Dat was het gewoon, ik voelde het meteen.

Evy: Op het scherm moet alles er altijd zonnig en tof uitzien, maar ik doe mijn werk ook heel graag. Ik besef nog alle dagen dat dat een luxe is. De mindere kantjes zijn dat je een heel onregelmatige agenda hebt. Weekends, feestdagen en officiële vakanties bestaan gewoon niet. Nu ja, dat geldt niet alleen voor de media, er zijn veel mensen met een onregelmatige en veeleisende job. En verder is er alles wat bij het 'bekend zijn' komt kijken. Waar je ook bent, wat je ook doet, altijd heeft wel iemand je herkend. In de supermarkt kijken de mensen effectief in je kar. Op restaurant word je bekeken.

Evy: Het is een bijverschijnsel waar ik niet om heb gevraagd. Neem nu wat er allemaal in de boekskes verschijnt. Dat is een moeilijk spel dat je moet spelen, en dat er tegenwoordig blijkbaar bijhoort.

Evy: Ja, dat merk je echt wel. Toen ik begon, waren de boekskes nog lang niet zo agressief als nu. Bepaalde bladen zien er tegenwoordig geen graten in om een dubbele pagina over iemand te brengen zonder zelfs maar een poging te doen om te bellen, sms'en of mailen. Je weet van niets, ze maken een fotocollage en bellen dan zogezegd met dichte vrienden of collega's. Onder dat mom schrijven ze dan wat zij denken dat zal verkopen. En het ergste is: de mensen geloven dat nog ook. Het staat in de boekskes, dus het zal wel waar zijn. Soit, het heeft geen zin me daar in op te jagen. De mensen die me echt kennen, weten wel hoe ik in mekaar zit.

Evy: Misschien wel. Ik heb een juwelencollectie op de markt gebracht, en dat heeft niets met radio of tv te maken.

Evy: Nee, dat doe ik juist niet. Mijn juwelen heten 'Malice in Wonderland', niet 'Jewels by Evy Gruyaert' of zo. Je zal nergens commerciële foto's van mij vinden om die collectie te promoten. Ik wil dat de juwelen voor zich spreken. Je moet ze niet kopen omdat je mij tof vindt, maar omdat je ze graag ziet.