Werner De Smedt

Het lijkt wel of acteur Werner De Smedt (33) meer politiepetten verslijt dan de gemiddelde flik. Niet alleen is hij opnieuw te zien als de ambitieuze motoragent Nick Debbaut in Flikken, maar ook op het witte doek trekt hij met schwung zijn dienstpistool. De Smedt speelt de rol van Freddy Verstuyft in De Zaak Alzheimer, de nieuwe film van Erik Van Looy, vanaf morgen in de zalen.

Koen De Bouw vormt de andere helft van het duo Vincke en Verstuyft, bekend uit de thrillers van Jef Geeraerts.

 

Trouwe fans van de serie Wittekerke herinneren zich vast nog wel dat legendarische seizoen toen Werner De Smedt en Koen De Bouw samen de pannen van het dak acteerden en de serie - eventjes toch - op een nieuw niveau tilden. Chemistry noemt regisseur Van Looy dat, en daarom heeft hij die twee opnieuw samengebracht. "Ach, da's wel een groot woord voor wat het is hé," relativeert De Smedt. "Maar Koen en ik hebben inderdaad wel het gevoel dat we graag samen spelen. Dat we ons ontspannen voelen, en dat is een grote troef. Mooi acteerwerk ontstaat enkel vanuit een staat van ontspanning. Dus ik denk dat je in De Zaak Alzheimer opnieuw zal zien dat het tussen ons klikt als duo.

 

Macho's en wapenfreaks

 

GUIDO: Was je vroeger al een fan van de Vincke en Verstuyft-romans van Jef Geeraerts?

De Smedt: Nee. Ik zal eerlijk zijn, ik ben er pas een paar weken voor de opnamen aan begonnen. Tot mijn grote spijt, want nu heb ik nog veel achterstand in te halen. Het is absoluut aan te raden om die boeken te lezen. Jef Geeraerts schrijft ook heel filmisch. Zijn romans lezen bijna als films, dus als lezer word je voor een stuk geholpen bij de invulling.

GUIDO: Is Freddy Verstuyft het personage dat je het meeste aansprak in de boeken?

De Smedt: Ik ben niet voor niets door Erik Van Looy uitgekozen voor die rol hé? Ja, ik denk dat ik daar wel het beste geschikt voor ben.

GUIDO: Je hebt een verleden van machorollen. Heeft dat misschien meegespeeld in de castingkeuze?

De Smedt: Dat denk ik niet, want ik heb niet het gevoel dat Freddy Verstuyft een macho is. Hij is een hardwerkende politieagent, een jonge gast die inderdaad wel graag naar de vrouwen kijkt, maar absoluut geen macho is in de enge zin van het woord.

GUIDO: Nou, hij is een wapenfreak…

De Smedt: Ja, dat wel, maar dat is meer vanuit een soort liefde voor z'n werk. Dat heeft niet direct iets te maken met een macho-instelling.

 

Witte ridder te paard

 

GUIDO: Er schiet me net iets te binnen: in Iedereen Beroemd heb je bewezen dat je ook op een overtuigende manier een sulletje kunt neerzetten.

De Smedt: Merci, merci, dat doet me plezier. (lacht) Maar goed, een sul is Verstuyft nu ook weer niet hé. Freddy is een geboren politieagent, zo omschrijft Jef Geeraerts 'm trouwens ook. Heel gedreven, heel toegewijd, integer… Een soort witte ridder te paard die de misdaad wil bestrijden vanuit hart en nieren, zonder compromissen te willen sluiten, zonder toegevingen te willen doen.

GUIDO: Hoe leef je je in in zo'n nieuw personage?

De Smedt: Om te beginnen heb ik natuurlijk het boek gelezen, dat leek me niet slecht als start. Verder hebben we een summiere politie-opleiding gekregen.

GUIDO: Had je die bij Flikken ook al niet gehad?

De Smedt: Ja, maar 't is nooit weg om dat nog wat uit te diepen hé.

GUIDO: Je begint specialist terzake te worden…

De Smedt: (lacht) Ja… Maar wat je daarnet zei over Verstuyft, dat hij een wapenfreak is… Dat klopt, en ik wil dat toch wel een beetje geloofwaardig neerzetten. Ik wil dat je ziet dat Verstuyft een man is die met wapens kan omgaan. Nu, da's natuurlijk de puur technische kant. Verder moet je je als acteur ook psychisch in de personages kunnen inleven, en dat doe je door met mensen te praten. Op de set van Flikken is bijvoorbeeld altijd een politie-adviseur ter plaatse. Ik heb veel met die man gepraat over politiewerk, en ik doe dat nu nog steeds. Als ik de kans krijg om met die jongens een babbeltje te slaan, dan doe ik dat. Op die manier probeer ik wat inzicht te krijgen in hun manier van werken en denken. Met al die elementen probeer je dan een soort van personage te creëren, een figuur neer te zetten. En die moet je dan uitbouwen in relatie met de andere acteurs, dat is heel belangrijk.

 

James Bond versus de vrienden

 

GUIDO: De televisie maakte je bekend, maar geef toe: je eigenlijke roeping ligt bij de film.

De Smedt: (aarzelt) Mjaaa… Dat is misschien een beetje ongenuanceerd uitgedrukt. Het is natuurlijk wel prettig om een film te draaien. Gedurende de draaiperiode kan je je heel diep en intens concentreren op de essentie van het acteren. Bovendien is dat binnen een afgebakende periode. Ik vind het tof om zo te kunnen werken. En een filmscenario gaat toch altijd wat dieper. Met alle respect, maar da's toch nog wat anders dan een tv-scenario.

GUIDO: Ik zie jou nog geen rol in James Bond laten liggen omdat je bezig bent met een toneelstuk van Tom Lanoye, zoals Jan Decleir ooit heeft gedaan.

De Smedt: Tja, daar kan ik moeilijk zomaar op antwoorden. Daarvoor zou ik de omstandigheden beter moeten kennen.

GUIDO: Komaan Werner, James Bond!

De Smedt: (krabt in z'n haar) Ja natuurlijk, da's niet niks… Maar ik kan me wel voorstellen dat Jan Decleir toen net een heel mooie repetitieperiode achter de rug had, en op dat moment zijn vrienden niet in de steek wou laten.

 

Studeren en acteren

 

GUIDO: Wanneer wist jij dat je acteur wou worden?

De Smedt: Al redelijk vroeg. Ik was een jaar of zes, zeven toen ik me inschreef aan de muziekacademie in Ninove, en toen al had ik het gevoel dat ik mijn plek had gevonden: op het podium. Dat was voor mij een manier om iets te bevredigen, om me te kunnen uiten. Wat ik op school of in het dagelijks leven niet altijd kon. En dat is zo blijven evolueren.

GUIDO: Je hebt dan uiteindelijk voor conservatorium gekozen?

De Smedt: Ja. En ik was nog niet eens afgestudeerd toen ik begon in Wittekerke. Dat is eigenlijk een beetje vreemd verlopen. Ze waren heel erg op zoek naar iemand die de zoon van Luc Van Mello alias Bob kon spelen. Het was nogal moeilijk om dat personage te vinden, en Jan Devos, die toen een van mijn hoofddocenten was en ook meewerkte aan de scenario's van Wittekerke, dacht: "Ik heb misschien wel iemand in mijn klas zitten die daarvoor in aanmerking zou komen." We hebben daar toen over gepraat, en zo is de bal aan het rollen gegaan.

GUIDO: Zou je dat aanraden aan huidige studenten, of heb je iets van: eerst afstuderen, da's beter?

De Smedt: Wel, ik heb het geluk gehad dat ik mijn studies en mijn werk heb kunnen combineren, ik heb mijn diploma gehaald. Dat is een moeilijke periode geweest, met heel veel werk, maar dat had ik er graag voor over. En inderdaad ja, je moet eigenlijk best zo snel mogelijk in de professionele wereld stappen. Daar kan je heel veel leren, tenminste als je zoals ik het geluk hebt om meteen met al die goeie acteurs te kunnen samenwerken.

 

(HDP)