Snowboarder Seppe Smits
België geen wintersportland? Guess again, want Seppe Smits (21) is wereldtopper in het freestyle snowboarden en is daarnaast ook op en top Belg. Veel tijd spendeert hij hier niet, maar hij was er gelukkig toch lang genoeg om met GUIDO een pint te pakken. Ja, snowboarders mogen dat.
GUIDO: Waarom een board en geen skilatten?
Seppe: De eerste keer dat ik in aanraking kwam met wintersport was een dikke tien jaar geleden. Ik was toen ingeschreven voor een skikamp op de indoorpiste van ’s-Gravenwezel. Het jaar daarna trok ik voor het eerst op skivakantie en ontdekte ik daar het snowboarden, en het jaar dáárna vlogen die skilatten op zolder. Sindsdien heb ik enkel nog gesnowboard. Het is uitdagender. Ik wil steeds meer bijleren en steeds extremer gaan. Die adrenalinerush ligt me wel.
GUIDO: Veeg een oeroude discussie nu eens definitief van tafel. Wat is het makkelijkst: skiën of snowboarden?
Seppe: Ik hoor vaak dat de basis in skiën gemakkelijker is om te leren, omdat je je benen afzonderlijk kunt bewegen. Bij snowboarden moet je eerst heel wat evenwichtsgevoel creëren voor je ermee weg kan. Zelf ben ik het daar wel mee eens.
GUIDO: Wanneer ben jij begonnen met freestyle?
Seppe: Ik was elf toen ik ontdekte dat er bij de indoorpiste ook een freestylepark lag. Dat lag me wel. Het jaar erop zat ik er al wekelijks.
GUIDO: Hoe ver vlieg je bij de jumps die je maakt?
Seppe: Er zijn er verschillende, maar gemiddeld mag je wel rekenen op een sprong van zes à zeven meter hoog en achttien meter ver.
GUIDO: Tijd genoeg om intussen je boodschappenlijstje op te stellen!
Seppe: (lacht) Nee, als ik door de lucht vlieg, gaat al mijn concentratie naar de jump en wat ik precies moet doen om die tot een goed einde te brengen, want als je valt, val je hard. Op zich ben ik wel al gespaard gebleven van zware blessures. Ik heb beide sleutelbenen gebroken en mijn meniscussen en kruisbanden zijn half gescheurd. Dat probeer ik te compenseren door extra krachttraining voor mijn benen. Ik ga heel vaak naar de fitness. Snowboarden is een sport met veel impact, dus je kan maar beter zorgen dat je lichaam sterk staat.
GUIDO: Maar je traint ook wel op de sneeuw, veronderstel ik…
Seppe: Ja, maar enkel als ik in het buitenland zit. Een goeie acht maand per jaar is dat. Dan ga ik overal ter wereld op zoek naar perfecte locaties, mooie pistes, goeie parken. Die vind ik vooral in Colorado in de States. Dan logeer ik samen met de andere Belgische boarders in een appartement of huis. We leven echt samen als een familie. Ik moet dan trouwens mijn kamer delen, maar erg vind ik dat niet. Ik spendeer toch niet veel tijd op die kamer. Voor een wedstrijd ga ik wel altijd op hotel.
GUIDO: Hoe vaak zijn er wedstrijden?
Seppe: Gemiddeld doe ik twintig wedstrijden mee per jaar. Vroeger iets meer, maar nu selecteer ik enkel de grote. In de zomer trek ik naar het zuidelijk halfrond om enkele wedstrijden mee te pikken. In de herfst is het vooral wachten tot de eerste gletsjers opengaan in Europa om daar te trainen en in december start het echte winterseizoen. Dit jaar is het een kwalificatiejaar voor de Olympische Spelen. Als ik blessurevrij blijf, is de kans dat ik me plaats voor de Olympische Spelen wel groot, maar het blijft natuurlijk afwachten om te zien wat de anderen de voorbije zomer hebben bijgeleerd. Ik probeer mezelf wel altijd in de maand juli wat vakantie te gunnen. Dan ga ik enkele weken surfen in Spanje. Maar ’t is niet zo dat ik de overige maanden niet buitenkom hoor. Er hangt een heel losse sfeer tussen de riders, dus we kunnen ’s avonds zeker wel een pint gaan pakken.
GUIDO: Stel dat je binnenkort keihard te pletter stort en nooit meer kan boarden. Wat dan?
Seppe: Pff, geen idee. Ik heb wel geprobeerd om te studeren voor industrieel ingenieur, maar op dit moment leef ik voor het snowboarden en kan ik me op weinig andere zaken concentreren, dus ben ik maar met die richting gestopt. Ik kan me echt niet inbeelden dat ik iets anders zou doen.
(SVR)