Beyond the Hills

Honderdvijftig minuten kale, uitgepuurde cinema in een winters klooster ergens in de Roemeense heuvels. Geen muziek, geen weidse beelden, maar een genadeloze handcamera die een tiental nonnen en een baardige patriarch dicht op de huid zit.

En één nieuwkomster, die uit Duitsland is teruggekeerd om haar beste vriendin van vroeger uit het weeshuis te vervoegen. Die is echter intussen non geworden, zodat het geloof een wig drijft tussen de twee meisjes en de nieuwkomster opstandig wordt. De kloosterlingen weten niet wat ze moeten aanvangen met de radeloze agressie van het meisje en besluiten over te gaan tot een soort duiveluitdrijving. Beyond the Hills, van de bekroonde regisseur Christian Mungiu, is een aartsmoeilijke, taaie film die op een bedrieglijk gezapig tempo steeds claustrofobischer wordt. De kou, afzondering en religieuze tunnelvisie van een besloten gemeenschap kruipen gaandeweg in je botten, zodat je jezelf erop betrapt dat je begint te begrijpen hoe deze mensen omgaan met hun probleem, hoewel het voor een buitenstaander neerkomt op middeleeuwse barbarij. De twee jonge, onervaren actrices Cristina Flutur en Cosmina Stratan (de laatste studeert zelfs nog aan een toneelschool) wonnen gezamenlijk een acteerprijs in Cannes.

(HDP)