Life of Pi
We kunnen zo stilaan afspreken dat onverfilmbare boeken niet bestaan. Life of Pi, naar de bestseller van Yann Martel, gaat over een Indische jongen van zeventien die na een schipbreuk in een zwalpende reddingsboot terechtkomt met... een hongerige hyena, een zebra met een gebroken poot en een nog veel hongeriger Bengaalse tijger.
Zoiets in beeld brengen was tien jaar geleden nog ondenkbaar, tenzij in een olijke animatieversie van Disney. Gelukkig is het script in de handen terechtgekomen van Ang Lee, een avontuurlijke en serieuze regisseur die risico's durft te nemen. Het is niet zijn schuld dat de zogenaamd spirituele reis van Pi ergerlijk flauw en oppervlakkig is, want ten prooi aan kleffe allegorie en onuitstaanbaar new age-gezemel, maar Lee heeft in dit verhaal wel een gelegenheid gezien om een aantal visuele grenzen te verleggen. Hij koos voor 3D en demonstreert overtuigend dat dat formaat wel degelijk een meerwaarde biedt in de handen van een regisseur met talent en visie. Sommige beelden in Life of Pi zijn ronduit betoverend. De tijger werd tot leven gewekt door het team dat ook al de digitale chimpansee Caesar zoveel emotie meegaf in Rise of the Planet of the Apes. Het beest is volkomen overtuigend. Dat is het verhaal helaas niet, en het schreeuwerige acteerwerk van de jonge debutant Suraj Sharma al evenmin, maar puur visueel gezien is Life of Pi niets minder dan baanbrekend.
(HDP)