Sound of Stereo: "In het echt is het niet zoals op YouTube."

Jochen Sablon and Vincent De Boeck zijn de twee dj's-producers die de energie van Sound Of Stereo sturen en jullie al hard deden gaan op 'Zipper', 'Volt' of de debuut-ep Nic Nag. Dit keer jagen ze jullie door de dansvloer met 'Unicorn', vol gedreven losbarstende melodie, of 'Rhino', sterke doorstampleute. Aanstekelijke dansbeestjes.

GUIDO: Muziek gaat zo snel.

Vincent: Daarom dus het gemak van de ep.

Jochen: Een album maakt dat moeilijker. We proberen niet al te veel in te spelen op de trends, maar tegelijk kruipt dat er bij ons als dj’s natuurlijk wel in. Wij krijgen veel promo’s en daarin voel je de hypes van het moment. Niet dat we opeens trap of deephouse gaan maken.

Vincent: Van het hele dubstepverhaal zijn we ook weggebleven.

Jochen: Disclosure vind ik wel goed, maar je kan moeilijk bij elke trend mee op de kar springen. Zoiets voelt ook niet meer echt voor wie naar onze muziek luistert. We maken wel zulke tracks, maar dat brengen we niet uit. In het begin had ik het daar lastig mee, maar eigenlijk houdt dat je gewoon fris om dan Sound of Stereo-dingen te maken, en als er dan eens een trap-hihat in een nieuwe song zit, is dat ook geen drama. (lacht)

Het beste van twee werelden

GUIDO: Hoe lang zijn jullie al dj?

Vincent: Van mijn veertiende. Op feestjes en in het cultuurcentrum bij ons begon ik mee evenementen te organiseren, met coole namen en zo, daar leer je natuurlijk veel mensen kennen. Op feestjes in de buurt hebben wij ook elkaar leren kennen.

Jochen: Sinds mijn vijftiende was het cool om gitaar te spelen of in een band te zitten. Met vier vrienden speelde ik toen in een groep tot we klaar waren met onze secundaire school. Toen ik vertrok naar de universiteit in Brussel, is dat geëindigd. Op mijn laptop, die je dan krijgt omdat je naar de universiteit gaat, ben ik beginnen muziek te maken. Met Reason, software daarvoor. Uiteindelijk kwam dat via via bij Vincent terecht en hij was toen de grote lokale dj. We leerden elkaar kennen en het voelde meteen als een goeie complementaire vriendschap en creativiteit.

Vincent: Da’s ook heel natuurlijk en vanzelf gegaan. Niks geforceerd. Er kwam altijd direct iets uit voort als we samen in de studio gingen.

GUIDO: Je noemt new beat en Bonsai-recordings vaak als inspiratie. Zijn jullie daar niet wat jong voor?

Jochen: Je hoeft niet eens diep te graven om daarbij uit te komen. De Belgische dancegeschiedenis kan wel tellen. Als we naar het buitenland gaan, besef je pas hoe legendarisch sommige Belgische labels waren en nog zijn. "Kennen jullie R&S", echt cult. Het onnozele van new beat spreekt me zeker aan. Ze konden zichzelf echt goed relativeren, complexloos ook. Fidget house had dat ook wel, en daar zijn we in begonnen.

Vincent: Veel verknipte samples, uitbundige rimshots…

GUIDO: En Bonsai?

Jochen: We hebben ooit in Culture Club een mash-up mini-mix van Bonsai-nummers gemaakt. Dat was samen met Mr. Oizo en die vond dat fantastisch.

Vincent: Eigenlijk doen we dat niet meer.

GUIDO: Die danstempelcultuur is weg.

Vincent: Absoluut.

Jochen: Heel veel sterke festivals wel. Veel grote artiesten komen ook alleen naar de festivals.

GUIDO: Vinden jullie dan op Dim Mak een gevoel van verbondenheid, samen voor hetzelfde?

Vincent: We hadden al een release bij hen in 2010 en altijd wel een goeie band gehad, vaak op hun events gespeeld. Naar Bangkok geweest met hen, bij Future Music ook op de Dim Mak-stage gespeeld, die band wordt steeds beter. Jochen en ik werken ook keihard voor wat we willen en dan denk ik dat er als label heel veel van ons op hen afkomt, maar ik heb de indruk dat ze dat cool vinden en zo blijven we bovenaan hun lijstjes staan.

Jochen: Da’s het voordeel van Amerikanen. Die vinden dat niet erg, het mag en moet vooruitgaan. Wij hebben onze Europese nuchterheid en die beide mentaliteiten werken goed samen. We zijn ook al lang genoeg bezig in de scene en iets ouder om te beseffen dat we het beste van die twee werelden kunnen gebruiken op dit moment.

Jochen: Met de mannen van Mumbai Science klikt het goed, Ego Troopers ook.

Vincent: The Subs.

Jochen: Wiebe is muzikaal heel sterk. We mailen elkaar wekelijks.

Vincent: De occasionele verjaardags-sms ‘lol’ (lacht), maar om te zeggen dat we een kliekje hebben, nee. En eigenlijk is dat wel raar, dat we zoiets niet hebben in België.

GUIDO: Eenzaam?

Jochen: Met de mannen van Mumbai Science en Ego Troopers heb ik toch dagelijks contact hoor, trackdemo’s uitwisselen. Heen en weer zeveren, technische dingen, over muziek, nieuwe tracks… De mannen van Willow hoor ik ook wel vaak, omdat ik hun plaat heb geproducet. Die insteek van muzikanten vanuit een andere scene is ook wel fijn. Die letten eerder op de sfeer, groove en mood van een nummer dan of de baslijn wat meer resonantie nodig heeft.

De toekomst van de dance

GUIDO: Jullie zijn 25 en 27. Hebben jullie je al oud gevoeld op feestjes?

Vincent: Dit is het vijfde jaar dat we professioneel met muziek bezig zijn en je merkt dat je soms net iets minder rap voeling hebt met je publiek, wat er nu juist omgaat in hun hoofden. Vroeger moest je daar niet over nadenken. Veel mensen van onze leeftijd switchen van genres en ik voel persoonlijk dat ik dat ook wel heb. Sommige dingen laat je achter je. Ik ga al vlugger eens naar een feestje waar ook ouder volk is. Ik doe eigenlijk vrij veel concerten tegenwoordig. Vorige week ben ik naar UZ en Oneman geweest op dezelfde avond. Kendrick Lamar.

Jochen: We gaan vaak naar de AB. Maar mensen luisteren even goed naar deep house als naar wat wij maken. Toen ik in het begin naar Pukkelpop ging, kwam ik alleen voor de skate-stage. Ed Banger heeft de deur voor me geopend, Justice. Nu sta ik evengoed in de Boiler Room als de Marquee of de Main. Mensen gaan Metallica én Boys Noize zien. Goed!

Vincent: We doen wat we graag doen. En Jochen was eigenlijk bang van moshpits, daarom is hij van genre veranderd. (lacht)

Jochen: Ik heb mijn deel moshpits gedaan hoor!

GUIDO: Hebben jullie thuis een studio?

Jochen: Ik maak altijd de basis en dan stuur ik vaak demo’s van een minuut of 45 seconden door en dan weet ik al vlug of hij de richting die het uitgaat tof vindt. Eens alle ideeën er zowat inzitten, komt Vincent ook naar de studio en werken we het samen af. Vincent heeft dan een frissere kijk op de structuur.

Vincent: Met twee vanaf nul beginnen, werkt ook niet. Verhaaltjes zoals je ze op YouTube kan zien, bijvoorbeeld ‘The making of one’ van Swedish House Mafia, waar ze met z’n drieën de ene coole inval na de andere hebben, ik denk niet dat dat bestaat.

GUIDO: Hoe zien jullie dance evolueren?

Jochen: Ik heb de indruk dat we sinds midden vorig jaar op een keerpunt zitten. Aan de ene kant de mega-dj’s, de Avicii’s van deze wereld, de Guetta’s, waar ik heel veel respect voor heb, want die mannen maken nu eenmaal wereldhits. Aan de andere kant had je de nieuwe kant van future techno, voor mij een reactie op het eerste. Cleaner, minder melodie, afzetten tegen de piano’s in songs, minder bombast. En nu voel je dat, vooral in Amerika… Kijk naar Lazy Jay, die een nummer heeft gemaakt voor Will I Am en Britney Spears. Dat naakte nummer, zonder de vocals, is iets wat wij kunnen draaien. Dat is niet eens te cheesy, da’s geen fout nummer. En dan die trap-muziek die nu ook alomtegenwoordig is, UK-house ook…

Vincent: Wat ik denk en hoop is dat alle genres zo hard gaan vervagen dat het één pot nat wordt. Voor ons is dat al zo, omdat we er zoveel mee bezig zijn, maar voor de gewone muziekfans echt niet, denk ik. De levensduur van hypes wordt ook steeds korter. Op een bepaald moment maakt het niets meer uit. Vanaf dan kan je evengoed scoren met trap als techno, veel meer liveshows van artiesten die van alles gaan doen.

Jochen: Je voelt ook al dat mensen meer dingen doen dan gewoon een dj-set. Anderhalf uur naar twee dudes staan kijken die muziek draaien, persoonlijk vind ik dat ook niet bijster interessant. Een set moet al heel goed zijn om me daar die hele tijd te houden. Maar de meesten zijn dat soort performance aan het overstijgen. En Daft Punk komt met een nieuwe plaat, die gaat echt richting geven, daar ben ik zeker van! Iedereen doet maar van alles en het is tof, maar een vaste richting? Iedereen die we ontmoeten is ervan overtuigd dat 2013 muzikaal heel belangrijk zal blijken.

Vincent: Tot twee, drie maanden geleden was het echt het moment om met iets nieuws af te komen, maar ondertussen is dat momentum terug weg en iedereen wacht af. Bauuer en Disclosure hebben het nog net op het goeie moment gedaan, in de sleep van de dubstep. Dat moment is nu weer weg, want er is trap, deep house, tech house, dirty-bird-toestanden, allemaal superhip. Momenteel is dat genoeg om de kids bezig te houden. Dus de vraag is: wat is het volgende, en wie komt er met het volgende?

(LAD)