Haalt Aldrik zijn motorrijbewijs?

Lange, zonnige dagen, lekker weer en een zinderende lap uitnodigend asfalt die zich uitstrekt tot aan de einder. Wie droomt er niet van om in het voorjaar en de zomer op een heuse motor te klimmen, gas te geven en de vrijheid tegemoet te rijden? GUIDO hijst zich in zijn strakste leren pak en volgt Aldrik Contat op de weg naar zijn motorrijbewijs.

"Een kinderdroom die eindelijk uitkomt," zo beschrijft Aldrik de stap die hij heeft gezet om na lang uitstellen alsnog zijn motorrijbewijs te behalen. "Alles waar een stevige motor in zit, spreekt me aan," vertelt hij, "maar met een stevige motorfiets rondrijden, dat leek me altijd al de ultieme droom. Vroeger stelde ik me daar zo'n stoere sportmotor bij voor, maar nu zie ik mezelf eerder op een soort touringbike, waarmee ik dan naar de Vlaamse Ardennen of zelfs naar het zuiden van Frankrijk zou kunnen rijden. Maar goed, het is niet goedkoop, mijn moeder zag het idee niet zitten en mijn vriendin is er voorlopig ook niet echt happig op. (lacht) Het gevolg was dat ik mijn droom altijd heb uitgesteld, maar nu gaat het er echt van komen: ik heb me ingeschreven op een motorrijschool."

Stap 1: De Theorie

"Een weekendje blokken"

Aldrik besloot om meteen voor een motorrijbewijs A te gaan, waarmee je met een motor van onbeperkt vermogen mag rijden. Dat kan omdat hij ouder is dan 24. Wie jonger is, moet vanaf 1 mei stapsgewijs opbouwen via de lichtere types motorrijbewijzen (zie kader). Maar natuurlijk mocht Aldrik nog niet meteen op zo'n beest van een tweewieler plaatsnemen. Vóór de praktijk komt onvermijdelijk... de theorie.

"Ik had uiteraard al een autorijbewijs, maar dat wil niet zeggen dat ik niet meer moest blokken voor de theorie," zegt Aldrik. "Nogal wat dingen kwamen terug, zoals een opfrissing van de algemene verkeersregels, maar ik moest ook typische motorweetjes blokken, zoals de bandenspanning, de diepte van de groeven, de soorten rijbewijzen, de verplichte kledij en helm, waar de verschillende reservoirs zitten, dat soort dingen. Ik heb er een weekend op gestudeerd, maar ik ben niet zo'n blokbeest, dus ik denk dat een beetje goeie student de theorie wel op één dag onder de knie kan krijgen. Na wat googelen had ik op een website ook een voorbeeldexamen gevonden, zodat ik goed was voorbereid."

Was Aldrik zenuwachtig toen hij naar het examencentrum ging voor zijn theoretisch examen? "Ja, eigenlijk wel. Behoorlijk nerveus zelfs. Mijn handen trilden, want als dit zou mislukken, zou mijn motordroom noodgedwongen weer worden uitgesteld. Je moet 50 meerkeuzevragen beantwoorden op een computer, waarvan je er 41 juist moet hebben om te slagen. Maar kijk, na een goed halfuur was ik klaar met de vragen, en ik had er 49 correct beantwoord. Op school heb ik nooit zo'n goed resultaat behaald. (lacht)"

Stap 2: De Praktijk

"De koning te rijk"

Eerste rijles: opwindend nieuw speelgoed

Met zijn uitmuntend theoretisch resultaat op zak trok Aldrik naar zijn eerste motorrijles van twee uur. "De les had plaats op een oefenterrein onder een brug, waar we geen last hadden van eventuele regen. Zelf moesten we zorgen voor stevige laarzen en handschoenen, en ter plaatse kregen we een helm en een motorvest in bruikleen. Ik was opnieuw zenuwachtig, maar deze keer was het gezonde stress. Of liever: regelrechte opwinding, want daar stond zo'n prachtige 500 cc op mij te wachten. Ik voelde me als een kind dat een nieuw stuk speelgoed had gekregen."

Toch mocht Aldrik nog niet meteen in het zadel klimmen. "Uiteraard kregen we eerst uitleg over de motor: waar zitten de lichten, de remmen, de koppeling, enzovoort. En dan was het grote moment aangebroken." Hoe voelt dat, voor het eerst 500 cc tussen de benen? Aldrik: "Ik voelde me de koning te rijk. Zo'n motor is zwaarder dan je verwacht. Als de motor draait terwijl je erop zit, voel je het potentieel van die machine. Een geweldig gevoel."

Vanaf dat moment ging het stapsgewijs vooruit: "Eerst mochten we zachtjes vertrekken, zonder gas te geven, door voorzichtig de koppeling te lossen. Toen ben ik wel een paar keer stilgevallen, maar ik was er vlug genoeg mee weg om te oefenen tussen kegels: slalommen, cirkels draaien in wijzer- en tegenwijzerzin, een acht rijden rond twee kegels, correct leren stoppen... Daarna mochten we ook eens gas geven, optrekken, schakelen naar tweede versnelling, achterrem en vervolgens voorrem toegooien en terug naar eerste schakelen." En achteruit rijden? "Nee," lacht Aldrik, "een motor heeft geen achteruit. Dan moet je afstappen, de machine vastnemen bij het stuur en het bagagerek en achteruit duwen."

Op het einde van de les werd vertrokken voor Aldriks allereerste tochtje op de openbare weg. "We reden in groep met de instructeur," vertelt Aldrik, "op gewone wegen, zo'n 60 kilometer per uur. Het ging uitstekend, al moest ik me wel nog flink concentreren. Alles staat op een andere plek dan in een auto, je hebt in het begin nog geen automatismen. Ik kreeg wel onmiddellijk een gevoel van vrijheid. Ik kijk er al naar uit om de volgende keer sneller te rijden, maar tegelijk besef ik ook wel mijn kwetsbaarheid als motorrijder, want een bus die je tegemoet komt op het tegengestelde rijvak, lijkt op een motor imposanter dan in een auto. Achteraf was ik tamelijk stram in de benen, maar ook dat went vast wel."

Tweede rijles: traag rijden is het moeilijkst

"Dju, weer niet sneller gereden dan 70 kilometer per uur," knarsetandt Aldrik na zijn tweede rijles. "Maar dat maakt niets uit, want wat ik vandaag heb geleerd, is dat traag rijden met een motor nog het moeilijkst is. We moesten stapvoets door een smalle doorgang rijden, en dan voel je dat je niet alleen jezelf, maar ook die zware motor in evenwicht moet houden, door constant te corrigeren met je stuur. Niet gemakkelijk, daarop zal ik in de volgende lessen nog wat moeten oefenen. Verder hebben we ook geleerd een obstakel te ontwijken met een snelheid van 45 kilometer per uur, in tweede versnelling, om daarna opnieuw op een rechte lijn terecht te komen. In de volgende les gaan we dat proberen in derde versnelling."

En is Aldrik ook buiten het oefenterrein gaan rijden? "Ja, deze keer deden we een rit door de binnenstad, met alles wat daarbij komt kijken: kasseien, tramsporen, druk verkeer... Toen voelde ik wel aan dat de automatismen die ik in de eerste les nog niet had, stilaan beginnen te komen." Kortom, hij ziet zijn motortoekomst rooskleurig in? "Wel, de instructeur heeft gezegd dat ik het motorrijbewijs waarschijnlijk wel kan halen. Maar eerst en vooral: nog meer oefenen!"

Derde en vierde rijles + praktisch examen

In de derde rijles begon Aldrik te voelen dat hij het motorrijden stilaan onder de knie kreeg. "De manoeuvres gingen bijna perfect," zegt hij. "Er werd nog eens geoefend in het ontwijken en we moesten ook een noodstop maken: alles toegooien vanuit een snelheid van minstens 50 per uur en dan tot stilstand komen voor een vastgelegd punt. Toen dit allemaal vlot ging, was ik al wat geruster, want na de vierde en laatste les zal meteen het praktisch examen volgen." En hoe zit het ondertussen met de snelheid? "Wel, toen we na de les terugkeerden langs de autosnelweg, heb ik toch even kunnen optrekken tot 120!"

In de vierde les kreeg hij een andere instructeur, die de zaken op een iets andere manier uitlegde, zodat Aldrik toch weer even de zenuwen voelde knagen. "Maar dat duurde niet lang, want ook deze instructeur stelde me gerust en zei dat ik een goeie kans had om mijn praktisch examen correct af te leggen. Alles werd nog eens herhaald en ik voelde dat ik er klaar voor was."

Het praktisch examen werd afgenomen door een vrouwelijke examinator. "Een vriendelijke madam hoor," vertelt Aldrik, "die me op het examenterrein al meteen meldde dat ik geslaagd was voor mijn manoeuvres, nadat ik een foutloos parcours had afgelegd. Daarna moest ik op de baan. Dat was even wennen, want tijdens het examen word je gevolgd door een wagen, van waaruit via een oortje instructies worden doorgegeven. Links afslaan, rechts afslaan, optrekken, even langs de kant wachten op de auto... Het rijexamen duurde zo'n twintig minuten, waarbij het vooral de bedoeling was om zo vlot mogelijk mee te rijden met het verkeer. Ook dat verliep vlekkeloos, en toen ik nadien de motor parkeerde, kreeg ik in mijn oortje het bericht dat ik was geslaagd. Ik blij natuurlijk, en langs deze weg wil ik graag mijn instructeurs Filip, Guy en Antoine bedanken."

En nu? "Ik ben meteen naar het gemeentehuis gereden om mijn motorrijbewijs aan te vragen, maar er is nog één praktisch probleempje: ik heb zelf nog geen motor. Sparen is de boodschap. Misschien lukt het om tegen de zomer een betaalbaar tweedehands exemplaar op te kop te tikken, maar anders wordt het zeker iets voor volgende zomer."

Alle details over het nieuwe motorrijbewijs vind je op www.hetmotorrijbewijs.be