10 redenen om op vakantie te gaan naar Albanië

Het is moeilijk voor te stellen, maar een goede twintig jaar geleden was Albanië, een bergachtig Balkanland aan de Adriatische Zee dat grenst aan Griekenland, Macedonië, Kosovo en Montenegro, net zo hermetisch afgesloten als Noord-Korea vandaag. Er heerste een dogmatische, extreem paranoïde vorm van communisme, iets wat je nog altijd kunt zien omdat heel het land bezaaid ligt met vele tienduizenden betonnen schuilbunkertjes. Die zelfgekozen isolatie heeft ervoor gezorgd dat Albanië vandaag, meer dan twee decennia na de val van het communisme, nog altijd een unicum blijft in Europa: onbekend, mysterieus, uitdagend. Kortom, een plek die wij absoluut met eigen ogen wilden zien, en daar zijn tien goede redenen voor.

1. De terrasjes van Tirana

Om eerlijk te zijn is er in de hoofdstad Tirana niet erg veel te zien. Het Nationaal Historisch Museum en de Et'hem Bey-moskee, allebei aan het centrale Skanderbergplein, zijn de moeite waard, maar voor de rest is Tirana een moderne, ietwat verkruimelende stad vol in vrolijke pastelkleurtjes geschilderde communistische architectuur. Het goede nieuws is dat er van 's morgens vroeg tot laat in de nacht ontelbaar veel leuke terrasjes zijn in de stad, met superlekker eten en koel bier tegen spotgoedkope prijzen.

2. De burcht van Kruja

Er is geen symbolischer plaats voor de geschiedenis van Albanië dan Kruja, de burcht waar de nationale held Skanderberg in de 15de eeuw 34 jaar lang wist stand te houden tegen de Ottomanen. Het is een van de meest bezochte plaatsen van het land. De citadel is als een arendsnest gelegen tussen indrukwekkende bergen, er valt bijzonder veel te zien en te beleven en het is een van de weinige plaatsen in het land waar je volop kan shoppen in een sfeervolle bazaar vol souvenirs en ambachtelijke prullen.

3. De forellen in het Ohridmeer

Toegegeven, de Macedonische kant van het Ohridmeer - het diepste en oudste meer van Europa - is mooier, interessanter en beter ontwikkeld dan de Albanese kant, maar ook duurder, en daar loopt het vol Hollandse toeristen die zijn overgevlogen voor een weekje all-in. De Albanese oever is dan weer authentieker, rommeliger en gewoon plezanter. De nergens anders ter wereld voorkomende lokale forellensoort (koran) smaakt er trouwens even delicieus als in Macedonië en kost maar de helft.

4. De ruïnes van Butrint

De duizenden jaren oude archeologische site van Butrint is niet alleen interessant op zich. De unieke locatie op een schiereiland vol geurige eucalyptusbomen tussen een binnenmeer en het Vivarikanaal maakt er zonder overdrijven een van de mooist gelegen archeologische vindplaatsen ter wereld van. Omdat de plek ook druk wordt bezocht door dagjesmensen uit Korfoe, zijn de voorzieningen er naar Albanese normen bovendien uitstekend, met heldere bewegwijzering, een overzichtelijk plan en een klein, maar prachtig museum boven op de acropolis. Je krijgt in Butrint Romeinse, Griekse, Byzantijnse en Venetiaanse overblijfselen te zien.

5. Het bier van Korça

In al zijn vervallen lelijkheid is Korça een typisch Albanees provinciestadje. Waarom er dan toch naartoe gaan? Twee redenen. Ten eerste: het Nationaal Museum voor Middeleeuwse Kunst, een met een veredelde garagepoort afgesloten hangar vol onschatbare iconen. De collectie is van wereldniveau, maar de iconen hangen aan eenvoudige spijkertjes aan de muur en de sleutel wordt beheerd door een jonge kerel die aan de overkant van de straat woont. Tweede reden: een kilometer buiten de stad ligt brouwerij Korça. Hun gelijknamige bier vind je overal in het land. In de schaduw van de brouwketels ligt een grote biertuin waar je de vers getapte bieren ongelooflijk goedkoop kan drinken, en je kan er nog een hapje eten ook.

6. De heuvel van Gjirokastra

De oude Ottomaanse vestingstad Gjirokastra ligt op een heuvel gebouwd, met helemaal bovenaan een majestueus kasteel uit de 13de eeuw. Het is een hele klim vanuit de beneden gelegen moderne stad, maar eenmaal je in de steile kasseisteegjes tussen de onwerelds aandoende Ottomaanse architectuur bent beland, weet je weer waarom je naar dit bizarre land bent gereisd. De heuvel van Gjirokastra is onbeschrijflijk mooi, onze favoriete plaats in heel Albanië. Op de binnenplaats van het kasteel vind je trouwens een verrassend relict uit de communistische tijd: een Amerikaans spionagevliegtuig, neergehaald in 1957.

7. De baai van Saranda

De bouwwoede aan de kust van Saranda, de ooit paradijselijke baai in de Ionische Zee tussen Korfoe en Albanië, is de laatste tien, vijftien jaar volledig de spuigaten uitgelopen. Dat neemt niet weg dat Saranda de stad met het hoogste vakantiegehalte van Albanië is, met een bijzonder levendige strandpromenade (vooral na zonsondergang), trendy restaurants en bars naast of zelfs op het water, luidruchtige nachtclubs en twee keer per dag een ferryboot naar Korfoe. Het voordeel van die bouwwoede? Er zijn veel te veel hotels in Saranda, zodat je voor weinig geld hoge kwaliteit kan krijgen.

8. Het strand van Durrës

Durrës is een grote industriële havenstad ten westen van Tirana. Het loont de moeite om in het drukke centrum het Romeinse amfitheater te gaan bewonderen, dat midden in een woonwijk ligt, maar trek daarna zo snel mogelijk naar het strand. Hier komen vele duizenden Kosovaren op zomervakantie (let op de nummerplaten van de auto's) en dat zorgt op zijn zachtst gezegd voor een kleurrijk spektakel. Het strand van Durrës is totaal ongeschikt voor een dagje luieren, maar als je je ogen de kost geeft, zul je je geen seconde vervelen.

9. De bruggen van Berat

Een lieflijke rivier met sierlijke bruggen, en op beide rotsachtige oevers honderden witgekalkte historische huizen, die wel boven op elkaar lijken gebouwd, zo steil is deze stad. Berat is, zeker op een zonnige dag (en laat ons eerlijk zijn: in de zomer schijnt de zon bijna altijd in Albanië) oogverblindend mooi. De citadel boven op de rots lijkt wel een dorp op zich, met niet minder dan acht kerken binnen de muren. Ooit waren het er zelfs tweeënveertig!

10. De fresco's van Voskopoja

Voskopoja is een ingeslapen dorp in de bergen, bereikbaar via een doodlopende weg uit Korça. Het is onvoorstelbaar dat dit in de vroege 18de eeuw de grootste stad van de Balkan was, groter dan bijvoorbeeld Athene, en een cultureel ijkpunt voor artiesten die er werden getraind in het schilderen van fresco's en iconen. De iconen zijn verhuisd naar het museum in Korça en diverse plunderingen hebben de stad veranderd in, nou ja, een boerengat. Maar er staan wel nog acht unieke kerken vol schitterende fresco's. Een extra attractie is dat je telkens op zoek moet gaan naar de priester of zijn meid, die dan breed glimlachend over het grindpad komen aangehold met de sleutel.

(HDP)