Het Vonnis

Op een noodlottige avond wordt een Antwerps gezin brutaal overvallen in een benzinestation. Een vrouw en haar dochtertje komen op gruwelijke wijze om het leven. De man raakt zwaargewond, maar overleeft het.

Als vervolgens de overvaller wordt vrijgesproken wegens een procedurefout, besluit de verbitterde man het recht in eigen handen te nemen. En dan werpt Jan Verheyen je een dilemma voor de voeten: is Luc Segers (zinderend vertolkt door Koen De Bouw) bijgevolg eveneens een moordenaar, of is zijn daad begrijpelijk en verdient hij de vrijspraak? Dat is een boeiende vraag en het is de verdienste van de film dat hij je er grondig over doet nadenken. Het Vonnis is veruit de meest volwassen prent van Jan Verheyen, die zelf het scenario schreef. Als filmkenner heeft hij een klassiek gerechtsdrama gedraaid, vol vurige pleidooien (Veerle Baetens in duel met Johan Leysen: heerlijk acteerwerk) en aangrijpende momenten. Maar wat Het Vonnis niet is, is een gerechtsthriller. De achilleshiel zit 'm in het feit dat Verheyen tegelijk een pamflet heeft willen maken - hij schreef deze film naar eigen zeggen uit verontwaardiging. De regisseur steekt zijn persoonlijk standpunt niet onder stoelen of banken. Dat is zijn goed recht, maar zo blijft er helemaal geen spanning over: je weet al van in het begin hoe het vonnis zal luiden. Jammer, misschien had Verheyen het einde beter open gelaten. Verder zijn de scènes met de opvliegende minister van justitie (een karikaturale Vic De Wachter) zwak en hebben we ons geërgerd aan de al te gretige stortvloed cameo's van journalisten.

(HDP)