MIMI LAMOTE, algemeen directeur kledingketen C&A

Hoe maak je carrière, hoe raak je aan de top van een bedrijf? "Niet iedereen wil aan de top raken, niet iedereen wil hard werken. En met hard werken bedoel ik méér dan van negen tot zes. Als je dat wel doet, dan is de concurrentie al voor een groot deel uitgeschakeld," is het nuchtere antwoord van Mimi Lamote, algemeen directeur van kledingketen C&A.
In de drie jaar dat Lamote algemeen directeur is van C&A-België zijn omzet en winst flink gestegen. Het imago is opgepoetst en de keten haalt geregeld de krantentitels met opmerkelijke acties. Lamote werd vorig jaar genomineerd als manager van het jaar. In de eindstrijd moest ze het daarin afleggen tegen Jo Colruyt, van de gelijknamige supermarktketen.

GUIDO: Je leidt sinds drie jaar een bedrijf met 1300 personeelsleden. Wat is het moeilijkste: de weg naar de top of het leiden van zo'n bedrijf?

Lamote: Het leiden is moeilijker. Je krijgt zo'n job omdat je de juiste man of vrouw bent, op het juiste moment en op de juiste plaats. Daar moet je heel hard voor werken en er is zeer veel inzet nodig, maar dat is nadien ook nodig. Het grote verschil is het gevoel van verantwoordelijkheid dat je als leiding hebt. Je bent verantwoordelijk voor de job van 1300 mensen. Als je bedrijf slecht gaat, heeft dat gevolgen voor het inkomen van al die mensen en hun gezinnen. Dat weegt. Je voelt het letterlijk wegen. Kijk naar wat bij Ford Genk gebeurd is, zie wat één beslissing voor gevolgen kan inhouden. Dan moet je je als bedrijfsleider heel rot voelen. Als bedrijfsleider moet je ook zeer stressbestendig zijn. Er komt heel veel bij kijken. Ik zou makkelijk zeven dagen op zeven van zeven uur 's ochtends tot middernacht kunnen werken, en nog niet alles gedaan hebben. Door de verantwoordelijkheid kan je die job ook niet loslaten. Daarom moet je zeer goed focussen op de belangrijke dingen.

Salarissen voor de happy few

GUIDO: Als je spreekt over de juiste vrouw op het juiste moment, lijkt het alsof je benoeming toeval is.

Lamote: Dat is ook zo, bij heel veel mensen is dat zo. Hoe gaat dat? Als je iemand zoekt, kijk je rond je wie dat kan doen. Vijf jaar geleden zou ik die job niet gehad hebben. Drie jaar geleden was ik wel klaar en kwam die job net vacant.

GUIDO: Had je altijd al de ambitie om tot het hoogste niveau op te klimmen, heb je je weg naar de top uitgestippeld?

Lamote: Neen. Ik heb TEW gedaan, en toen ik afstudeerde, wou ik een commerciële job, en met mensen werken. Het zat niet in mijn achterhoofd dat ik de grote directeur wou worden. Ook vijf jaar geleden niet. En zelfs niet toen ze mij voor deze job gevraagd hebben.

GUIDO: Heb je getwijfeld alvorens de job te aanvaarden? Of heb je er nu spijt van?

Lamote: Getwijfeld niet, maar ik heb lang nagedacht. En daar ben ik blij om. Ik heb geen spijt, omdat ik goed wist waar ik instapte. Als je algemeen directeur bent, spreken de mensen over je leuke wagen en je fantastisch salaris. Maar zo gaat dat niet. Die salarissen zijn voor de happy few, waar ik niet bij ben. Als directeur heb je meer plichten dan rechten. Je hebt plichten naar je bedrijf toe, naar je personeel, je klanten... Ik moet zorgen dat C&A goed draait en dat de mensen zich hier goed voelen.

GUIDO: En aan de cijfers te zien, lukt je dat.

Lamote: Met een heel team lukt dat. Dat klinkt eenvoudig, maar het vraagt wel veel inzet.

Een grijze muis valt niet op

GUIDO: Hoe heb je je loopbaan uitgebouwd?

Lamote: Mode, kledij interesseerde mij. En ik wou veel reizen, andere culturen ontdekken. Die twee aspecten vond ik bij C&A. Ik ben eerst acht jaar inkoper geweest. Maar al dat reizen kruipt na een tijd wel in je kleren en ik wou ook eens met mensen werken. Men heeft me toen een functie aangeboden als districtsmanager. Daarna heeft men mij gevraagd algemeen directeur te worden, omdat ik zowel ervaring had met inkoop als met klanten en personeel. Het is belangrijk je carrière volledig uit te bouwen, niet op één pad te blijven. In een bedrijf is de klant het vertrekpunt. Wij moeten de producten hebben die de klant wil, in de winkels die de klant wil. En dat moet je waarmaken door je personeel.

GUIDO: C&A heeft de afgelopen paar jaar enkele opmerkelijke commerciële acties opgezet. Hoe belangrijk is uit de band springen?

Lamote: Als firma moet je je onderscheiden van de andere, zeker als je veel concurrentie hebt. Uit de band springen is noodzakelijk. Als je aan iedereen kledij wil verkopen, moet je openstaan voor de buitenwereld. Vroeger was C&A gesloten, nu is er een grote openheid. We zijn een degelijk bedrijf, we hebben veel te vertellen. Ook als werknemer moet je uit de band springen. Als je een grijze muis blijft, is het normaal dat je niet opvalt.

GUIDO: Een van die acties was ten voordele van 'Spullenhulp'. Hoe belangrijk is ethiek in het bedrijfsleven?

Lamote: Zeer belangrijk. Je ziet meer en meer bedrijven zo'n acties opzetten. Als bedrijf heb je een dubbele rol. Je rol naar de klant toe. Die moet je een goed product verkopen, daardoor haal je omzet, en winst. En je rol naar de maatschappij toe, door de mensen die je tewerkstelt. Maar er is meer, je hebt ook een sociale rol. Als particulier kan je vrij kiezen of je geld geeft aan Handicap International of niet. Hetzelfde geldt op bedrijfsniveau. Waarom zou je geen geld of steun geven voor goede doelen je dit als firma kan dragen? Onze maatschappelijke rol situeert zich ook in de landen waar onze producten vandaan komen (C&A laat zijn kleren vooral in Aziatische en Oost-Europese landen maken - DDW). Wij kijken streng toe op de veiligheid en de werkomstandigheden in de bedrijven die voor ons werken.

Vrouwen en Walen

GUIDO: Je personeel en klanten zijn zowel Vlamingen als Franstaligen. Hoe moeilijk is het om met twee culturen te werken?

Lamote: Er is een verschil. De Franstaligen tenderen naar het zuiden van Europa, qua stijl, qua cultuur, qua belangstelling voor mode. Ze grijpen veel meer naar felle kleuren, terwijl Vlamingen opteren voor rustige kleuren, pastelkleuren, grijs. Walen zijn prijsgevoeliger dan Vlamingen, de economische situatie is er ook minder gunstig. Vlamingen hechten meer belang aan kwaliteit. Bij het personeel merk je ook die verschillen. Op vergaderingen zullen Franstaligen zich veel meer roeren. Vlamingen komen sneller 'to the point' en zijn iets zakelijker, Franstaligen gebruiken meer woorden om hetzelfde te zeggen. Maar beide culturen kunnen vlot samenwerken. Beide groepen sluiten elkaar niet uit.

GUIDO: De onvermijdelijke vraag: hoe is het om als vrouw manager te zijn?

Lamote: Het is moeilijker als vrouw. Omdat je geen rolmodel, geen voorbeeld hebt. Jongens hebben wel voorbeelden, ze vinden er iedere dag tientallen in de krant. Al is er nu wel verbetering voor meisjes. Maar er blijft het rollenpatroon, dat al meegegeven wordt in de opvoeding van kinderen . Het rolmodel blijft bij velen overeind, ook bij studenten. Bovendien zijn het veelal mannen die beslissen wie doorgroeit. Een aantal vrouwen is zeer ambitieus, maar door het rollenpatroon is het ambitieniveau bij meisjes over het algemeen niet hoog. Terwijl jongens bij het afstuderen wel hoge ambities hebben.

GUIDO: Mij lijkt het logisch dat een kledingketen geleid wordt door een vrouw.

Lamote: Mij lijkt dat ook logisch, maar het is niet zo. Alle andere ketens in België worden geleid door mannen. Zelfs de parfumerieketens. Meisjes moeten zich vooral bewust zijn dat het rollenpatroon - dat niet goed is - ook in hun hoofd zit. Waarom zou het altijd de moeder moeten zijn die thuisblijft voor de kinderen? Vrouwen moeten niet bang zijn om uit de band te springen, hun mond open te doen. Ze moeten zich bewust zijn van wat ze kunnen. En vrouwen moeten vrouwen blijven in hun functie, ze mogen geen halve man worden. Vrouwen werken anders dan mannen, hebben andere aandachtspunten. Vrouwen hebben troeven die mannen niet hebben. Dat geldt voor alle sectoren. Het product kan anders zijn, maar de kunde die je moet hebben, is gelijk.

(DDW)