Thorgal 34: Kah-Aniël (Le Lombard)
Wie de recente ontwikkelingen rond de stripheld Thorgal wil volgen, kan maar beter een paar goedgevulde spreadsheets bij de hand houden.
Kah-Aniël is alweer het vijfde album uit de hoofdreeks op scenario van Yves Sente, die we inmiddels definitief de opvolger van Jean Van Hamme mogen noemen. Tegelijk met de reguliere serie springen links en rechts spin-offs uit de stamboom, die in het geval van 'Kriss van Valnor' 8 albums en bij 'Wolvin' 7 albums zullen tellen, en waarvan de verhaallijnen tegen 'Thorgal' nummer 36 weer zouden moeten samenvloeien. O ja, er is nog een derde spin-off, over de jeugdjaren van Thorgal. Bon, wat is het gevolg van die comic-achtige overproductie? Dat wij de interesse in de spin-offs, hoewel sommige individuele albums daarvan best entertainend waren, ondertussen zo goed als volledig zijn kwijtgespeeld. We weten al lang niet meer waarover het ging, and frankly my dear, we don't give a damn. De hoofdreeks dan? Die heeft Rosinski, een weliswaar licht overschatte tekenaar die toch in staat blijft tot spectaculair werk, op voorwaarde dat het scenario hem interesseert. Sente bedacht voor hem een zwaarwichtig verhaal in een soort mythisch Midden-Oosten. Rosinski gooide er zich enthousiast op en vulde zelfs de kleinste prentjes met epische massataferelen. Waar voor je geld? Ja, maar ook overladen en vermoeiend, en al die overdaad doet geen deugd aan de ontwikkeling van de personages. Thorgal, weg van z'n gezin en met z'n bastaardzoon in gevaar, doet weinig meer dan alles ondergaan. Kortom, we beginnen ons stilaan zorgen te maken over de toekomst van het Sterrenkind.
(HDP)