De studententijd van... Adriaan Van den Hoof

Is Adriaan Van den Hoof een normale mens? We zouden het durven betwijfelen, maar in zijn nieuwe panelshow op Eén dompelt hij alvast bekende Vlamingen in een bad vol normale mensen. En Adriaans studententijd? Zou daar ook maar iets normaals aan zijn geweest? We gingen het hem vragen.
 
"Volgens mijn vrienden zit ik altijd aan de verkeerde kant van de toog."
 
 
GUIDO: Wat heb je gestudeerd?
Adriaan: Ik tekende enorm graag als kind en uiteindelijk ben ik in het middelbaar in Sint-Lukas in Brussel terechtgekomen. Daarna heb ik gestudeerd aan Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Daar is mijn leven in een stroomversnelling terechtgekomen. Je ontmoet tijdens je studententijd veel mensen met dezelfde ideeën en opvattingen. Voor mij persoonlijk waren dat klasgenoten zoals Tine Embrechts en Dimitri Leue, met wie ik in die periode ook het toneelgezelschap De Kakkewieten heb opgericht. Overdag dollen op school en ’s avonds deden we dat nog eens lichtjes over op locatie. (lacht)
GUIDO: Wat voor student was je?
Adriaan: In het middelbaar was ik een verschrikkelijk slechte student, maar ik heb me later herpakt. Wij hadden aan de toneelschool wel geen echt zware blokperiodes. Meestal moesten we een drietal spraak-  of dansvoorstellingen per jaar uitwerken en die ook opvoeren. Het werken in projecten lag me veel beter dan dingen uit het hoofd blokken. Het hielp natuurlijk ook dat ik, in tegenstelling tot het middelbaar, echt graag naar de Studio ging. Ik vrees dat ik mijn studententijd niet kan vergelijken met de huidige generatie. Dingen zoals studentenverenigingen en bijbehorende cantussen bestonden niet bij ons. Ik ging met enkele vrienden op café en daar bleef het bij. Meestal waren dat plaatsen waar ook veel andere mensen uit de toneelwereld waren te vinden. Het was dus absoluut geen typische studententijd, maar daarom niet minder wild. (lacht) Ik heb toen vrienden voor het leven gemaakt en mij te pletter geamuseerd.
GUIDO: Bleef er tijd over voor studentenjobs?
Adriaan: Ik heb veel studentenjobs gehad, maar ik heb vooral ongelooflijk goede herinneringen aan mijn job in een Leuvense platenwinkel, die nu jammer genoeg niet meer bestaat. Dat lag in de lijn van mijn interesse. Ik was toen al enorm bezig met muziek en dan is het natuurlijk een droom om als jonge gast zo dicht bij de bron te zitten. Het enige wat ik jammer vind, is dat ik nooit in de horeca heb gewerkt. Het lijkt me wel leuk om een inkijk te hebben in dat aparte wereldje. Het mystieke van de horeca boeit me mateloos. Ik zit altijd aan de verkeerde kant van de toog, als ik de verhalen van vrienden mag geloven. (lacht)
GUIDO: Je studeerde in Brussel en in Antwerpen, maar wij hoorden dat je vaak aan de toog zat in Leuven. Klopt dat?
Adriaan: In het weekend ging ik uit in Leuven, ja. Er waren dan amper studenten te bespeuren. Toen ik daar nog woonde, merkte ik praktisch niets van de vele fakbars en horden studenten. Als geboren Leuvenaar heb ik een band voor het leven met die wondermooie plaats. Op café gaan in Leuven ligt momenteel wel iets moeilijker, aangezien bijna iedereen me herkent. Het staren en aangesproken worden raak je vlug gewoon, maar het lastige is de occasionele zatte student die net iets te vriendelijk is.
GUIDO: Maar de vele gratis tango’s^* verzachten de pijn dan wel, waarschijnlijk?
Adriaan: (lacht) De hoogdagen van Vaneigens liggen niet meer zo vers in het geheugen, denk ik. Vroeger was dat wel echt verschrikkelijk: ik mocht geen café binnenkomen of er stond al een tango voor mijn neus! Intussen gebeurt dat nog zelden.
 
* In de Man Bijt Hond-rubriek Vaneigens bestelde Adriaan Van den Hoof vaak een tango aan de toog van café De Galaxie. Het is een mix van bier en grenadine.
 
(SA)
foto's: VRT