Romare: Projections
Uitvissen wie er allemaal op de hoes staat, is al een fijn spel op zich: grootheden uit de jazz, blues en soul. Romare is een energieke muziekbom, een muzikant-collagist die neemt wat hij kent, wat in zijn muziekgenen en opgroeicultuur zit, het geluid van Amerika. Een flinter Nina Simone - de keizerin van de soul - bijt de spits af en schuift vlot over in gospel en synth. Alles komt van ergens en vindt zijn evenwicht met andere toevallige passanten uit genres, stijlen en tijden. Als de piano de hand reikt naar gitaar en drum in ‘Work song’, zijn het niet langer onmenselijke chaingangs, maar knikkebollend uitwiegen, net voor een dansje. De plaat barst letterlijk van verwijzingen die ook
Endtroducing van DJ Shadow of
Blue Lines van Massive Attack tot eindeloze klassiekers maakte. Romare komt dicht. Dicht genoeg? Daarvoor moet deze plaat nog jaren meegaan en dat is weinigen gegeven, maar zit veel potentieel in zo’n rijke sound.
(LAD)