'Beautiful Boy', de eerste Hollywoodervaring van Felix van Groeningen

Beautiful Boy, het Amerikaanse filmdebuut van onze eigen Felix van Groeningen, raakt je als een emotionele splinterbom. Het verhaal van een vader die zijn zoon steeds verder ziet wegglijden in een drugsverslaving, is schrijnend en toch hoopvol. Wij vlogen naar... eh... Antwerpen en gingen peilen hoe Felix zijn eerste werkervaring in Hollywood heeft beleefd.

 
GUIDO: Heeft de Oscarnominatie van The Broken Circle Breakdown de poort naar Hollywood opengezet?
Felix: In de aanloop ernaartoe heb ik hard gewerkt om die film bij de mensen te brengen. We hebben veel screenings georganiseerd in Los Angeles en ik heb een hoop interviews gegeven, om wat lawaai te maken. We hebben ook de hulp ingeroepen van Amerikaanse agenten, die de film rondstuurden naar mensen in het vak. Daarna doe je wat ze noemen 'de ronde': je gaat die producenten bezoeken in de hoop dat je wordt opgepikt. Zo ben ik bij Plan B Entertainment terechtgekomen (het productiehuis van Brad Pitt - HDP), waar ze me hebben verteld over Beautiful Boy. Dat is de start geweest van het project.
GUIDO: In Vlaanderen was je toen al een grote vis in een kleine vijver. Was je niet bang om in Hollywood een kleine vis in een grote vijver te worden?
Felix: (aarzelt) Misschien. In elk geval heb ik me nooit te groot gevoeld voor Vlaanderen. Dat zou ik zelfs nooit durven zeggen. Maar Hollywood spreekt tot de verbeelding hé. Het is spannend om stappen te zetten, om te blijven groeien. Kunnen werken met grote namen en door de taal veel meer mensen kunnen aanspreken...
GUIDO: Jij raakte een goede vier jaar geleden betrokken bij Beautiful Boy, maar ondertussen is er al tien jaar sprake van die film. Is dat wat ze in Hollywood development hell noemen?
Felix: Niet helemaal. In de States werkt het zo: je hebt een producent, een financier, een regisseur en een paar grote acteurs die aan het project verbonden zijn. Al die blokjes moeten samenkomen. Maar soms gebeurt het dat de financier goesting heeft, maar de regisseur zich niet kan vrijmaken op het moment dat de acteurs beschikbaar zijn. Dan schuift alles op, vervolgens valt misschien een acteur weg, wordt iemand anders ingehuurd, maar die heeft mogelijks commentaar op het scenario. Dat moet dan herschreven worden. Als dat klaar is, heeft die acteur misschien al geen tijd meer. Dat maakt het spannend, want al die puzzelstukjes moeten in elkaar passen. Wij hebben het ook meegemaakt: we hadden een hoofdacteur, een goed scenario, ik was klaar, en toen stapte de financier eruit. Nu, gelukkig hebben we binnen een week een nieuwe financier gevonden, want anders hadden we op dat moment volledig strop gezeten. Dát is development hell. De ontstaansgeschiedenis van Beautiful Boy in de jaren vóór ik erbij werd betrokken, daar heb ik niets mee te maken. We zijn gewoon van nul herbegonnen.
GUIDO: Beautiful Boy is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Heb je vader en zoon David en Nic Sheff, de mensen waarover de film gaat, geraadpleegd tijdens het maken?
Felix: In de scenariofase niet zozeer, maar daarna best wel veel. Ik heb in hun huis verbleven om de familie beter te leren kennen. Ze hebben mij toegelaten tot hun gezin en hun diepste geheimen met mij gedeeld, voor zover ik ze wou weten tenminste. Toen we echt aan de film begonnen, zijn we nog een stap verder gegaan. We zijn dan met de ganse ploeg teruggekeerd naar dat huis, wat heel belangrijk is geweest voor hoe de film eruitziet en voelt. Er is heel veel liefde in hun gezin, dat was een van de redenen waarom ik deze film wou doen. Een warm gevoel, dat bijna volledig wordt kapotgemaakt door wat er gebeurt, maar toch blijft die kern van liefde aanwezig. Daarin kon ik me vinden en daarom ook vond ik mezelf de juiste persoon om dit verhaal te vertellen. Ondertussen zijn we goede vrienden en zelfs surf buddies geworden. (lacht) Ik wou al twintig jaar leren surfen, en nu is het er eindelijk van gekomen.
GUIDO: Legt die vriendschap een bijkomende verantwoordelijkheid op je schouders?
Felix: Nee, want het is geen biopic. De film gaat niet over bekende mensen, dus het publiek kan het verhaal niet vergelijken met de werkelijkheid. Naar hen toe voelde ik wel een zekere verantwoordelijkheid, omdat ze zelf ook heel integer omgaan met hoe ze hun verhaal vertellen. Maar het blijft een film, waarin je de werkelijkheid af en toe manipuleert opdat het zou kloppen. Ik had dat al eerder gedaan hé, weliswaar op een andere manier. De Helaasheid der Dingen en Belgica zijn ook deels gebaseerd op echte mensen en gebeurtenissen.
GUIDO: Steve Carell is de grootste naam in Beautiful Boy, maar hoe ben je bij rising star Timothée Chalamet terechtgekomen?
Felix: We hebben hem de rol niet cadeau gedaan, maar ik kan je zeggen dat we niet lang hebben getwijfeld. Timothée heeft het volledige auditieproces doorlopen, maar al snel werd overduidelijk dat hij alles in huis had om er iets heel moois van te maken.
GUIDO: Net als bij je Vlaamse films heb je eerst een paar weken gerepeteerd met de acteurs. Is dat ongebruikelijk in Hollywood?
Felix: Absoluut. Steve Carell had dat in zijn ganse carrière nog maar één keer eerder meegemaakt, bij Richard Linklater. Waanzinnig hé?
GUIDO: Ik denk dat ik Caffe Trieste heb herkend in de film, het café in San Francisco waar Francis Ford Coppola het scenario van The Godfather heeft geschreven. Een cinefiel knipoogje?
Felix: Goed gezien! Het is een iconisch café in de buurt waar David nog heeft gewoond, maar we konden daar niet draaien, dus we hebben het nagebouwd ergens in Los Angeles. Als je goed kijkt, kun je op de deur in spiegelschrift zien wat we het Caffe Beatrice hebben genoemd. Dat is een ode aan mijn moeder, die trouwens een cameo heeft in de film, als oude hippie in Haight Street. (lacht)
GUIDO: Is Beautiful Boy een - weliswaar zeer ontroerend en gevoelig - drugspreventiepamflet?
Felix: Ik hoop dat de film eerder een manier is om erover te babbelen. Mensen zullen drugs blijven gebruiken, dat zal nooit stoppen. Je hebt mensen die ermee om kunnen en je hebt mensen die er niet mee om kunnen. In onze maatschappij wordt dat nog te vaak genegeerd, of er wordt op een verkeerde manier naar gekeken. Ik hoop dat Beautiful Boy de complexiteit van het probleem blootlegt en mensen inzicht geeft in de struggle die drugsmisbruik met zich meebrengt, niet alleen voor verslaafden, maar ook voor de mensen om hen heen.
GUIDO: Tot slot even hengelen naar je volgende film: ik zie daar in je zetel de biografie van Luc De Vos liggen...
Felix: Nee, die ben ik niet aan het lezen.
GUIDO: Dju, ik dacht even dat ik een primeur te pakken had.
Felix: (lacht hartelijk) Toch niet. Ik weet nog niet wat mijn volgende film zal worden, dat zal de tijd uitwijzen.
 
Beautiful Soundtrack
 
De soundtrack van de nieuwe Felix van Groeningen is minstens even beautiful als de film zelf. "We hebben een beetje chance gehad," bekent Felix. "Er was al een behoorlijk budget voorzien voor de muziek, maar we hadden nog wat geld over en toen hebben we echt iconische nummers kunnen gebruiken."
 
GUIDO: Bedankt voor 'Territorial Pissings' van Nirvana! Dat nummer kan niet vaak genoeg gespeeld worden, en het is nog een grappige scène ook.
Felix: (lacht) Ha, merci! Ja, ik denk dat het de eerste keer is dat 'Territorial Pissings' in een film is gebruikt.
GUIDO: David Sheff, op wie het personage van Steve Carell is gebaseerd, is zelf rockjournalist geweest. Heeft dat deuren geopend?
Felix: Dat niet, maar hij is wel een van de redenen waarom de muziek in de film zit. David is de man die het allerlaatste interview met John Lennon heeft afgenomen, wat deels verklaart waarom hij zijn boek Beautiful Boy heeft genoemd. Op die manier is het wel verweven.
 
Sampha: 'Treasure'
Mogwai: 'Helicon 1'
Massive Attack: 'Protection'
Nirvana: 'Territorial Pissings'
David Bowie: 'Sound and Vision'
Tim Buckley: 'Song to the Siren'
Sigur Rós: 'Svefn-G-Englar'
Amon Tobin: 'Bridge'
Pan Sonic: 'Haiti'
John Lennon: 'Beautiful Boy'
Zola Jesus & Johnny Jewel: 'Wiseblood'
Aphex Twin: 'Nanou 2'
Pavlov’s Dog: 'Of Once and Future Kings'
 
 (HDP)
Foto © Christophe De Muynck