La Finestra di Fronte

La Finestra di Fronte is een Italiaanse film van de Turkse regisseur Fernan Ozpetek over een koppel dat op een brug in Rome een verwarde oude man tegen het lijf loopt. De man kent zijn eigen naam niet meer, en ze besluiten 'm mee te nemen naar huis.


Enerzijds geeft dat nogal wat spanningen tussen Giovanna en Filippo, die na 9 jaar huwelijk een beetje op elkaar zijn uitgekeken. Anderzijds blijkt de komst van de oude Simon, want zo besluiten ze 'm maar te noemen, ook een louterende invloed te hebben op het leven van Giovanna, zeker wanneer druppelsgewijs het ware verhaal van de oude man komt doorgesijpeld.

 

Dat La Finestra di Fronte een publiekslieveling was op de voorbije Europese filmfestivals hoeft niet te verwonderen. De film zit vol herkenbare emoties, wordt mooi klassiek en rechtlijnig verteld en biedt iedereen wel een personage om zich mee te identificeren. Giovanna Mezzogiorno, een Italiaanse schoonheid waar je niet op uitgekeken raakt, acteert prima en ook de inmiddels overleden Massimo Girotti maakt indruk. Maar dat neemt allemaal niet weg dat we La Finestra di Fronte nogal braafjes vonden, nogal kabbelend, nogal voorgesneden koek. Wie een klein beetje zijn filmgeschiedenis kent, zal vrij vlug met een 'been there, done that'-gevoel zitten. Maar wie een mooi menselijk verhaal wil zien waar je meteen ook je ouders en grootouders mee naartoe kunt nemen, weet waarheen.

 

(JC)