Uit het GUIDO-archief: de studententijd van Hilde De Baerdemaeker
Wat heeft Hilde gestudeerd toen ze uit de humaniora kwam? "Conservatorium, in Gent. Toneelschool."
GUIDO: Wist je al lang dat je in de wieg was gelegd voor acteren, en dat je dus naar het conservatorium moest?
Hilde: Ik speel al toneel van mijn achtste, en alles wat daarna is gekomen is daar zowat een logisch gevolg van geweest. Ik ben er een beetje ingerold. Eigenlijk was het niet de bedoeling dat ik een professionele actrice zou worden. Toen ik in de humaniora zat, was ik bang dat ik toneelspelen niet meer tof zou vinden als ik er mijn brood mee zou moeten verdienen. Uiteindelijk heb ik gezegd: ik doe mijn toelatingsexamen, en als ik daarin slaag, dan is het zo, dan word ik actrice. En voilà, ik was geslaagd.
GUIDO: Zat je in Gent op kot?
Hilde: Ja, en dat was heel tof en plezant. Het eerste jaar pendelde ik nog naar huis, maar toen zaten al heel wat van mijn vriendinnen op kot. Toen ben ik bij mijn broer ingetrokken die in Gent woonde. Ik zat op de bovenverdieping van het huisje van mijn broer, en dat was heel fijn.
GUIDO: Heb je in de grootste studentenstad van het land kennisgemaakt met de studentenfolklore?
Hilde: Bij studentenclubs zoals je ze op de unief hebt, ben ik nooit geweest. Eigenlijk is toneelschool op zich al studentenfolklore genoeg. Het is niet nodig om daarbuiten ook nog eens zot te gaan doen. (lacht)
GUIDO: Heb je studentenjobs gedaan?
Hilde: Ja, heel veel zelfs. Ik heb gewerkt in de Quick Drive-In. Ik heb een jaar of twee elke zondag het Galgenhuisje opengehouden, het kleinste cafeetje van Gent. Ik heb in een bloemenwinkel gewerkt, en in een wasbedrijf, waar ik hemden moest plooien en strijken. Ik heb ook eiwit van eigeel gescheiden in een eierfabriek.
GUIDO: Was dat hele eieren eten nodig om te kunnen studeren, of was het gewoon om wat meer zakgeld te hebben?
Hilde: Nee, ik woonde redelijk zelfstandig, dus die jobs waren wel nodig om te kunnen studeren. Ik heb in mijn eigen levensonderhoud voorzien, want mijn ouders hadden zoiets van: je kunt ook gewoon naar huis komen hé! (lacht)
Tekst: Herbert De Paepe
Foto: VRT