Nieuw in de cinema: 'L'Inconnu de la Grande Arche'

Wie in Parijs al eens op metrolijn 1 is blijven zitten tot aan terminus La Défense, kent de monumentale Grande Arche die daar staat. De turbulente ontstaansgeschiedenis van dit prestigeproject van de Franse president François Mitterand heeft een hoogst amusante film opgeleverd.

Wanneer Mitterand begin jaren tachtig een ontwerpwedstrijd uitschrijft voor een nieuwe zakenwijk ten westen van Parijs, doet de winnaar alle wenkbrauwen omhoogwippen. De Deense architect Otto von Spreckelsen heeft in zijn thuisland alleen nog maar zijn eigen woning en een paar kerken ontworpen, en in Frankrijk heeft nog nooit iemand van hem gehoord. Von Spreckelsen reist naar Parijs, waar zijn koppige bevlogenheid en zuivere Scandinavische visie botst met de Franse mentaliteit vol politiek gekonkel, bureaucratische scherpslijperij en budgettaire wanorde.

Verwacht geen epos à la The Brutalist, de veelbekroonde film die min of meer hetzelfde thema behandelt, maar wel een vrij lichtvoetige komedie vol Franse zelfspot (ben oui, ça existe!). L'Inconnu de la Grande Arche vertelt op schier Tati-achtige wijze het tragikomische Don Quichote-verhaal van een architect die het megalomane plan in zijn hoofd weigert aan te passen aan de werkelijkheid op het terrein, en uiteindelijk zelfs de voltooiing van zijn visionaire droom niet meer kan meemaken. Regisseur Stéphane Demoustier maakt er een zalig tijdsbeeld van, waarin hij zich lustig wentelt in de vonkenregen die neerdwarrelt wanneer grote ego's botsen. De scène waarin de Franse president de vermeende glibberigheid van het marmer test door er met rubberen laarzen overheen te schrijden, deed ons gieren van het lachen.

Tekst: Herbert De Paepe