NEW ORLEANS:THE BIG EASY : Partytime in Amerika's zwoelste stad

Diep in het zuiden van de Verenigde Staten, in een bocht van de machtige Mississippi, ligt een zwoele en zinderende megastad. New Orleans is het Sodom onder de Bible Belt: een vuile en gemene metropool met toch een wondermooi en charmant hart. De onder misdaad en corruptie gebukte hoofd- stad van de Dirty South kent tegelijkertijd een onweerstaanbaar muziek- en uitgaansleven. New Orleans: the Big Easy.

New Orleans staat inderdaad hoog op het lijstje van gewelddadige Amerikaanse steden, maar dat hoeft je absoluut niet tegen te houden. Als je in de French Quarter blijft, het historische hart van de stad, zal je daar helemaal niets van merken. Sterker nog: de kans zit er dik in dat je je zal amuseren zoals nooit tevoren. Partytime!

>> THE VIEW FROM HIPPIE HILL

 De French Quarter - een rechthoekig stuk historische binnenstad van pakweg anderhalve op één kilometer aan de Mississippi - is beeldig mooi. Fransen en Spanjaarden bouwden er in de 18de en 19de eeuw prachtige huizen met gietijzeren balkons. Naar Amerikaanse normen doet de Quarter heel Europees aan, al zijn de wolkenkrabbers van het Central Business District niet ver weg. Beklim Hippie Hill en kijk uit over Jackson Square, een plein zo mooi en smetteloos dat het wel door Disney gebouwd lijkt, maar voor één keer (we zijn in de States) is alles authentiek. Draai je vervolgens 180° om en kijk uit over de machtige Mississippi, de moederstroom van Amerika. Daal af en loop Jackson Square op. Het rariteitenkabinet dat je hier aantreft vat de essentie van de stad uitstekend samen: jazzmuzikanten, tapdansers, kaartlezers, clochards, handlezers, voodoopriesteressen, blueszangers, jongleurs... Jackson Square is een openluchttheater dat nooit z'n deuren sluit.

>> BLOTE TIETEN IN BOURBON STREET

Twee straten dieper in de Quarter loopt Bourbon Street, waar 365 dagen per jaar een reusachtige block party plaatsheeft. Een avondje uit op Bourbon Street is geweldig: koop een frozen daiquiri aan een van de drankstandjes (New Orleans is een van de weinige plaatsen in de VS waar je op straat mag drinken) en slenter door het feestgewoel. Uit de bars komen alle soorten muziek waar New Orleans voor bekend is je toegewaaid. Op een kroegentocht kan je in één avond onvergelijkbare stukjes live jazz, blues, bluegrass, cajun en zydeco proeven. Zydeco?! Dat is wat er gebeurt als je een creoolse, Frans sprekende neger een Duits accordeon in z'n handen propt en 'm een wasbord om z'n nek hangt: uniek, energiek en uiterst meeslepend. Het leuke is dat je in de bars op Bourbon Street geen toegang hoeft te betalen, maar een pintje is verplicht en kost minstens 5 dollar. Kom vroeg en profiteer van het happy hour. Voor wie specifieke voorkeuren heeft: het oostelijke einde van Bourbon Street is grotendeels gay, terwijl het westelijke einde grossiert in gore stripbars. Kijk trouwens even omhoog naar de balkons boven de bars. Daar zal je bevallige jongedames zien met kralen rond hun hals. Als ze hun borsten flashen aan een groepje passerende mannen, gooien die nog meer kralen naar omhoog. Eigenlijk is dit een carnavalsgebruik op de uitzinnige Mardi Gras-feesten, maar tegenwoordig wordt het het hele jaar door in ere gehouden, tot vermaak van de mannelijke toeristen. Wat Mardi Gras betreft: een drietal weken in februari zit New Orleans propvol (1 miljoen bezoekers!), dus als zo'n kolossaal carnavalsfeest je niet echt interesseert, blijf je in die periode maar liever weg.

>> VERZOEKJES AAN DE VOODOO QUEEN

We haalden het al even aan: New Orleans is - na Port-au-Prince op Haïti - de wereldhoofdstad van de voodoo. Dat kan op het eerste gezicht een tourist trap lijken (gris-gris en voodoopoppetjes made in China zijn voor 1 dollar te koop op de French Market), maar toch... In het Historic Voodoo Museum in Dumain Street ligt een fascinerende collectie voodoospullen en op St. Louis Cemetery No. 1, het oudste kerkhof van de stad, kan je het graf bezoeken van voodoo queen Marie Laveau. Op de grond zie je offerandes en briefjes met verzoeken liggen, en op haar graf zijn met krijt kruisjes getekend. Drie kruisjes wil zeggen dat iemand een dienst heeft gevraagd, een cirkel rond de kruisjes wijst erop dat Marie het verzoek heeft ingewilligd. Kortom, voodoo leeft nog steeds in New Orleans, tenslotte een stad met 62% kleurlingen. Even waarschuwen toch dat je St. Louis Cemetery No. 1 best niet alleen betreedt: het kerkhof grenst aan nogal ongure projects en er worden wel eens toeristen overvallen. Een groepsbezoek is geen probleem, en dan leer je nog wat bij ook.

>> JAMBALAYA & BLACKENED STEAK

Verder kan je heerlijk relaxed de toerist uithangen in de Big Easy. Verdwaal in de pittoreske straatjes van de Quarter. Slenter romantisch langs de River Walk en zie hoe grote rivierboten zwierig de bocht nemen. Maak een ritje op de streetcar, de historische tram. Klim aan boord van een raderboot voor een korte riviercruise. Bezoek het aquarium en/of de zoo, die allebei wereldklasse zijn. Kijk je ogen uit op de kleurrijke French Market, waar naast allerhande souvenirs ook gedroogde alligatorkoppen en bizarre voodooprullen te koop zijn. Laat je verwennen met een driegangen cajun cuisine menu: crayfish gumbo, jambalaya, blackened steak en een verfrissende cocktail toe. Ga in de Cabildo de originele akte bekijken waarmee Napoleon Louisiana verkocht aan de Amerikanen voor een goeie 11 miljoen dollar. Ga windowshoppen in Royal Street, waar je de chique boetieks en galerijen vindt. Laat je door een vriendelijke autochtoon het zoldervenstertje aanwijzen waar Tennessee Williams A Streetcar Named Desire schreef. En vooral: laissez les bon temps rouler!

Herbert De Paepe

NEW ORLEANS PRAKTISCH

Hoe er geraken?
Weinig kans dat je een schappelijke rechtstreekse vlucht Brussel- New Orleans vindt, maar mits een overstapje in New York of Atlanta moet het lukken. De airport shuttle rijdt naar het centrum en doet de ronde van hotels volgens wens van de passagiers: veel goedkoper dan een taxi. Als je per auto komt, kan je genieten van een spectaculaire rit over Lake Pontchartrain, maar eenmaal in het centrum moet je zo snel mogelijk van je wagen af. Parkeergarages in de French Quarter zijn bepaald duur, maar parkeren op straat is niet aangeraden. En voor de enkeling die per raderboot arriveert op de Mississippi vanuit St. Louis of Memphis: lucky bastard!

Geld
King dollar reigns supreme. In New Orleans kan je in een recordtijd een klein fortuin opmaken, en alle faciliteiten om dat te doen zijn aanwezig: bankautomaten en wisselkantoren zijn legio en overal worden alle kredietkaarten aanvaard.

Slapen
't Is een kwestie van afwegen. Ofwel betaal je wat meer (vanaf ±70 dollar per kamer per nacht) om in de French Quarter te kunnen overnachten, wat als voordeel heeft dat je in een leuke buurt slaapt, relatief veilig zit en 's nachts te voet naar huis kunt. Goedkoper logement en jeugdherbergen zitten wat verder van de Quarter verwijderd. Als je geluk hebt kan je er met de streetcar (tram) naartoe, maar na een avondje barhoppen zal je toch een taxi moeten incalculeren, want de Big Easy is bepaald geen stad om 's nachts alleen in rond te wandelen.

Vervoer
Een auto ben je liever kwijt dan rijk in New Orleans, tenzij je wil gaan lowriden in de Dirty South getto's. Niet dus. De streetcar en de ferry's zijn attracties op zich, maar eigenlijk heb je helemaal geen vervoer nodig. De French Quarter kan je heel makkelijk te voet doen.

Klimaat
's Zomers is New Orleans een vochtige bakoven waarin je je te pletter zweet. Een gids vertelde ons dat het tussen de witgekalkte graven van St. Louis Cemetery No. 1 op zomermiddagen tot 60 graden heet kan worden, en dan had hij het heus niet over Farenheit. Anderzijds is het in het voor- en najaar aangenaam warm in de Big Easy, al heb je van augustus tot november kans op zwaar onweer of (erger) een heuse hurricane.