De studententijd van JAN VAN DEN BOSSCHE

Na zijn studies aan het RITS in Brussel en een hoop ervaring bij vrije radio's, begon Jan Van den Bossche te werken bij JIM. Inmiddels heeft Jan een exclusiviteitscontract bij VTM op zak en trekt hij samen met Elke Vanelderen naar Europese luxecampings voor het programma Campinglife.

 

 

"Steek vijf studenten in een caravan, en je krijgt culinaire hoogstandjes als spaghetti met tandpasta."

"Ik moet eerlijk toegeven: ik heb vroeger nooit gekampeerd," bekent Jan. "Toen ik bij VTM te horen kreeg dat we een programma over campings gingen maken, dacht ik bij mezelf: verdorie, nu ga ik elke dag een tent moeten opzetten, en dat doe ik niet graag, ik kan dat niet. Maar de realiteit bleek gelukkig heel anders. De plaatsen die wij hebben bezocht, tonen aan dat je ook op een andere manier kunt kamperen. Dat waren echt supervip luxecampings. Onvoorstelbaar!"

GUIDO: Ben je zelfs als student nooit gaan kamperen?

Jan: Toen ik zeventien was, ben ik één keer naar een camping in de Ardennen geweest, met een aantal vrienden. Met een man of vijf, zes verbleven we toen in een caravan van een nonkel van mij. Een tentje opzetten moesten we dus niet doen. Dat was aan de Ourthe, dus we konden in het water ploeteren en eens gaan kanovaren en zo. Tja, en verder hebben we daar gewoon een paar dagen de beest uitgehangen. Je kent dat hé, 't was toch niet van ons. Steek vijf studenten in een caravan, en je krijgt culinaire hoogstandjes als spaghetti met tandpasta. Daar spreken we nu nog altijd over. (lacht)

GUIDO: Op je website schrijf je dat je "aanwezig bent geweest" op je studies aan het RITS . Was het zo erg?

Jan: 't Was nog erger dan dat. Ik heb RITS gedaan samen met een vriend. We vertrokken altijd 's morgens met de auto naar Brussel, maar soms wisten we al toen we vertrokken dat we het toch niet zouden halen. Als er dan een file stond op de A12, draaiden we ons gewoon om en reden we terug. Dan gingen we bij ons in Belsele de hele dag op de vrije radio zitten. Of eens naar de film, of naar Antwerpen... Ik ben heel weinig naar de les geweest, maar ik was wel altijd met glans geslaagd. Heel raar. Ik weet niet hoe het komt, veel chance gehad zeker? Ik ging echt niet graag naar school. (lacht) Zeg, ik ben wel geen goed voorbeeld voor je lezers hé?

GUIDO: Boah, zo zien ze eens dat je het niet te rap moet opgeven als je je studies niet graag doet.

Jan: Dat klopt! Nu, ik had sowieso al het gemakkelijkste gekozen op het RITS , hetgeen het kortste duurde, namelijk audiovisueel assistent. Daar kun je opnameleider mee worden, en regie-assistent en zo. Eerst had ik voor beeld-geluid-montage gekozen, maar na een paar dagen ben ik nog snel overgeschakeld, want audiovisueel assistent bleek toch iets gemakkelijker te zijn. (lacht) Wat lastig was aan het RITS , is dat ze drie locaties hebben in Brussel, waartussen je voortdurend moet pendelen. Dat is bijna niet te doen. Heel wat studenten geven het gewoon op om alle lessen te proberen bij te wonen. De organisatie kon veel beter. Allez , een voorbeeld: toen ik begon, was die opleiding pas verlengd van twee naar drie jaar. Toen we in het derde jaar belandden, wisten de docenten eigenlijk niet meer wat ze moesten geven. Ze waren vergeten dat het van twee naar drie jaar was gegaan. Oeps! Er was één docent die gewoon identiek hetzelfde heeft gegeven als het jaar voordien, en een andere ging wat kranten halen om te lezen tijdens de les... (lacht) Zulke toestanden. Eén grap eigenlijk.

Urbanus in splitscreen

GUIDO: Je hebt niet op kot gezeten in Brussel. Geen spijt van?

Jan: Nee. Ik wil aannemen dat op kot zitten in een grote stad een ervaring is, maar ik was 's avonds toch liever thuis. Ik ben in Brussel zelfs nooit naar fuiven geweest. Het studentenleven heb ik daar niet meegemaakt. Daarvoor kwamen we gewoon te weinig. Af en toe eens naar school gaan, en examens doen, daarvoor kwam ik in Brussel. Meer niet. Een stamcafé had ik daar ook al niet. Het Waasland hé, dat riep ons, wij kwamen daar altijd naar teruggereden.

GUIDO: Heb je studentenjobs gedaan?

Jan: Een droomjob zelfs: ik was radiopresentator, in Sint-Niklaas en Lokeren. In het weekend en tijdens de vakanties presenteerde ik van tien tot twaalf in Sint-Niklaas, en van twee tot vier in Lokeren. Heel gemakkelijk: je zit gewoon op een stoel, de computer speelt alles, en af en toe moet je eens iets zeggen. Tussendoor kon ik boekskes lezen, het was warm, het regende niet binnen, het was absoluut niet vermoeiend... En dat werd goed betaald. In 't zwart dan nog. (lacht)

GUIDO: Heb je veel praktische zaken geleerd op het RITS ?

Jan: Af en toe moesten we eens een filmpje maken. Dat is redelijk hilarisch afgelopen. Mijn vriend en ik hadden er niets beters op gevonden dan een strip van Urbanus te verfilmen, maar dat is totaal mislukt. We hadden het plan opgevat de uitbeelding van de strip vanuit twee camerastandpunten te filmen. Op die manier moesten we met twee studenten maar één werkje maken. (lacht) Enfin, het was de bedoeling dat we op school die twee tapes tegelijk zouden afspelen, op twee tv's, zodat de mensen het verhaal vanuit twee hoeken zouden zien. Een beetje zoals 24 eigenlijk. Twaalf jaar geleden! Wij waren onze tijd ver vooruit! (lacht) De opnames waren tamelijk goed gelukt, maar ze weigerden op school om twee tv's te zetten. Dat was te veel werk, stel je voor. We hebben die twee tapes dan na elkaar moeten afspelen, wat compleet belachelijk was.

GUIDO: Was je studententijd de mooiste tijd van je leven?

Jan: Helemaal niet. Ik heb nooit graag gestudeerd. Ik wou zo graag beginnen te werken. Dat is veel toffer. Ik heb al zoveel plezier beleefd aan mijn carrière. Als je ziet waar ik ben begonnen, en hoe je dan vooruitkomt door ambitie, door hard te werken... Op school heb je dat toch niet? Ok, je kunt toeleven naar een diploma, maar ik heb dat diploma nog nooit aan iemand moeten laten zien. Voor mij heeft dat nooit veel zin gehad. Ik ben gewoon hogeschool gaan doen omdat dat 'normaal' is als je uit de humaniora komt.

Hawaï en het eigen bed

GUIDO: Je hebt voor JIM nog citytrips gedaan. Blijft er fut over om privé te reizen als je het al zo dikwijls voor je werk moet doen?

Jan: Wel, vorige zomer ben ik twee maanden bijna continu weg geweest. Als je daarna thuiskomt, vinden ze dat het hun beurt is om op reis te gaan, maar dan heb je inderdaad niet veel zin meer en wil je liever eens op je gemak thuiszitten. Ik denk dat het niets voor mij zou zijn om een heel jaar reportages te maken in het buitenland. Daarvoor ben ik te graag thuis, slaap ik te graag in m'n eigen bed.

GUIDO: Er schuilt dus geen Evi Hanssen in je?

Jan: Ik denk het niet. Hoelang is die altijd weg voor Expeditie Robinson ? Twee maanden? Drie maanden? Als ze mij zoiets zouden vragen, weet ik niet of ik het zou doen. Ik heb kindjes, en als ik die zo'n lange periode zou moeten missen... Zelfs nu had ik het al lastig, toen ik eens elf dagen weg was.

GUIDO: Heb je een favoriete reisbestemming?

Jan: Ik zou nog wel eens terug willen naar Hawaï. Daar zijn we eens naartoe geweest, en dat was zo fantastisch dat ik het graag wil terugzien. Maar Hawaï doe je natuurlijk niet zomaar. Daar ga je niet vlugvlug een weekje naartoe, want 't is een heel eind vliegen, en 't is ook niet goedkoop. Volgende zomer ben ik van plan om te boeken bij zo'n luxecamping, met de kindjes erbij. Ik heb die campings nu gezien, en ik ben echt overtuigd.

(HDP)