URBANUS als striptekenaar

Wie denkt dat Urbanus stilaan aan het rentenieren is, zit goed fout. Akkoord, Vlaanderens bekendste komiek kruipt nog maar zelden op een podium en hij komt niet meer zo vaak op tv. Maar ondertussen schrijft hij toch maar mooi driehonderd pagina's stripscenario's per jaar, voor tekenaars Willy Linthout, Jan Bosschaert en Dirk Stallaert.
  Dat maakt hem tot een van de productiefste scenaristen van het land.

 

Urbanus: Dat is eigenlijk een jeugddroom die is uitgekomen. Als kind wou ik mannekes tekenen. Nu ben ik maar een zeer middelmatige tekenaar, en ik vond er geen werk mee. Door allerlei omstandigheden ben ik dan op het podium terechtgekomen, maar inmiddels ben ik gestopt met live optreden. De rompslomp hé. Als ik optreed zit ik twee jaar in Nederland en een jaar in Vlaanderen, zes uur per dag in de wagen... Nee, daar ben ik mee gestopt. Vandaag schrijf ik scenario's voor vier stripreeksen: ' Urbanus', 'De Geverniste Vernepelingskes', 'Mieleke Melleke Mol' en 'Plankgas en Plastronneke'.

GUIDO: Je kunt wel bescheiden doen over je eigen tekentalent, maar als je je strips zelf zou tekenen, zouden ze ook wel uitgegeven worden.

Urbanus: Ja, natuurlijk. Soms brengen ze van die luxe-uitgaven uit, en daar zitten dan mijn scenariootjes bij. Dan hoor ik wel eens dat ze de manier waarop ik de verhaaltjes teken grappiger vinden dan het eindresultaat. Maar als ik mijn getekend scenario opstuur naar de tekenaars, en ik krijg dat terug, dan vind ik echt dat die mannen het naar een hoger niveau hebben getild. Ik ben iemand die alles nogal rap beu is. Tekenen, daar moet je discipline voor hebben. Geef mij een wit blad, en ik zal er een ideetje op schetsen, maar dan is het voor mij al genoeg. Dan ben ik heel blij dat ik het kan doorgeven aan de tekenaar, want ik zie me niet vier dagen aan een stuk diezelfde pagina inkten met een pennetje. Vroeger tekende ik de hoezen van mijn platen zelf. Dat waren meestal heel gedetailleerde pentekeningen, waar ik weken mee bezig was, en dat hing al rap mijn kloten uit.

GUIDO: Kan jij je de BV-satire in 'De Geverniste Vernepelingskes' permitteren omdat je nu eenmaal Urbanus bent?

Urbanus: Dat speelt mee, maar ik heb toch m'n eigen grens, waar ik niet over ga. Die grens ligt waarschijnlijk verder dan die van andere mensen, maar ik ga er toch altijd van uit dat de BV's die ik opvoer erom kunnen lachen. Vroeger gaven we altijd een groot feest wanneer een nieuw boekske uitkwam. Dan nodigden we alle BV's uit die in de strip in hun blootje werden gezet. Ik ben er me dus altijd van bewust dat ik de persoon waarmee ik zit te lachen zou kunnen ontmoeten. Zo heb ik een Vernepelingske gemaakt over die twee kuisvrouwen van VTM, van Schoon en Meedogenloos . Die komen dan ook bij mij kuisen, en ze krijgen een heel rek met mijn verzameling clochardstronten van Parijs over hun kop, en dan krijgen ze onder hun kloten omdat ze niet meer volgens arrondissement liggen. (lacht) Dan gaan ze zich rap een douche pakken, maar die douche is aangesloten op een mazouttank. (lacht) Ik ken die madammen niet, maar morgen zou ik ze kunnen tegenkomen hé. Ach, gedeeld leed is minder leed. Als heel Vlaanderen in die strip staat... Er zijn er zelfs al komen klagen omdat zij er nog niet in zijn voorgekomen. (lacht) Maar als we zo'n feestje geven, komen alleen die BV's opdagen die het leuk vinden dat ze in de strip figureren. Meer dan de helft komt er niet op af. Misschien zijn die wél kwaad op mij.

GUIDO: Je geweten is zuiver?

Urbanus: Ja. Ik denk niet dat er iemand is bij wie ik een schuldgevoel zou hebben mocht ik die morgen tegen het lijf lopen. Zo heb ik de meisjes van K3 eens een lul aangemeten: ze heetten Kevin, Kurt en Karel of zo. (lacht) Ze waren bij mij gekomen om hun nieuwe videoclip te maken, en ik ging dat doen met een X-raybril. Toen had ik gezien dat het eigenlijk drie venten waren. Welnu, ze konden daar hartelijk om lachen.

  (HDP)