Strips: De Theorie van de Zandkorrel deel 2

Schuiten en Peeters hebben woord gehouden: ze hebben ons niet te lang laten wachten op het vervolg en slot van De Theorie van de Zandkorrel, het meest geslaagde hoofdstuk van de 'Duistere Steden'-cyclus in zeker tien jaar.
  In onstuimig zwart-wit met een licht crème steunkleur (Schuiten gaat in dit album tekeer alsof hij zijn idool Milton Caniff heeft herontdekt) wordt een verhaal verteld dat zich misschien wel voor het eerst in de vijfentwintigjarige geschiedenis van deze reeks laat lezen als een kritiek op hedendaagse maatschappelijke ontwikkelingen. Schuiten en Peeters - de tijdloze, wereldvreemde dromers die in hun intellectuele verbeelding koffie drinken met Victor Horta in de rooksalon van het Autriquehuis in Schaarbeek - nemen zowaar de actualiteit op de korrel. Waar gaan we dat schrijven? In elk geval bewijst het dat er nog geen sleet zit op de 'Duistere Steden', iets wat velen (en wij ook een beetje) begonnen te vrezen na de tegenvallende vorige delen.

  (HDP)