In elk glas water zit 1 watermolecule die is uitgepiest door Rubens. Waarom?
De beruchte Britse evolutiebioloog Richard Dawkins schreef in het laatste hoofdstuk van zijn bestseller The God Delusion een zinnetje dat veel mensen blijft intrigeren. Als voorbeeld om aan te tonen dat de werkelijkheid niet altijd overeenkomt met wat we intuïtief aanvoelen, beweert hij dat de kans groot is dat in elk glas water dat je drinkt, minstens één molecule zit die ooit is uitgepiest door Oliver Cromwell. Laten we daar voor de couleur locale onze sympathieke Antwerpse schilder Peter Paul Rubens (1577-1640) van maken, want de redenering gaat in principe op voor om het even welke mens die ooit heeft geleefd, waar ook ter wereld.
Stap 1
Eerst moeten we te weten komen hoeveel watermoleculen een glas water bevat. We grijpen daarvoor terug naar onze scheikundelessen, waarin we hebben geleerd dat in 1 mol 6x1023 moleculen zitten. Een mol water weegt 18 gram, hetgeen min of meer overeenkomt met 18 ml.
Stap 2
Nu is 18 ml een wel zeer onnozel vingerhoedje water. Laten we ons glas afronden op 20 cl, dat zijn toch al drie dorstige teugen. In ons glaasje water van 20 cl zitten dus ongeveer 6,7x1024 watermoleculen.
Stap 3
Stel dat je al het water van de planeet aarde in glazen zou gieten. Hoeveel glazen water kan je dan vullen voordat je elke druppel op de wereldbol hebt opgebruikt? Daarvoor moeten we het gezamenlijke watervolume van alle oceanen ter wereld kennen, wat geschat wordt op 1,37 miljard km3. Daar kun je ongeveer 7x1021 glazen van 20 cl mee vullen.
Stap 4
We merken dat er bijna duizend keer meer watermoleculen in één glas water zitten, dan dat er verschillende glazen kunnen worden gevuld met al het water van de wereld. Bovendien worden de watermoleculen op aarde evenredig verdeeld over de totale massa, dankzij de eeuwigdurende hydrologische cyclus van verdamping, stroming en neerslag.
Stap 5
Pieter Paul Rubens stond erom bekend dat hij wel een neut lustte, dus we mogen aannemen dat hij in de bijna 63 jaar van zijn leven aardig wat watermoleculen heeft uitgepiest. Bovendien is de brave man al meer dan 300 jaar dood, dus die moleculen zijn inmiddels zowat overal ter wereld verspreid geraakt. Daaruit volgt dat de kans dat in een willekeurig glas water minstens 1 molecule zit die ooit werd uitgepiest door Rubens, bijna duizend tegen één is. Een tamelijk grote kans, als je het ons vraagt.
CONCLUSIE: elk glas water bevat hoogstwaarschijnlijk minstens één watermolecule die ooit is uitgepiest door Rubens
(Nonkel Guido)