Op weg naar Zoar (Prometheus)

Of zoals de ondertitel luidt: 'Een Calvinistische strip over de laatste zuil van Nederland'. Sela bekijkt het leven in die zuil door de ogen van haar 13-jarige alter ego en laat die een resem impressionistische indrukken beleven op een willekeurige zondagnamiddag, ergens in de Zeeuwse bible belt. Dat levert een strip op die weinig verhaalt, maar de thematiek eerder aantoetst, als flarden van een gesprek die doorheen de muur van de buren sijpelen. Sela's gebruik van zwartwit is artistiek sterk, maar puur vanuit stripoogpunt stelt het teleur. Haar tekeningen zijn matig leesbaar, en ook een kunstige graphic novel zou in de eerste plaats moeten dienen om te lezen. Desondanks is Op weg naar Zoar een intrigerend, knap vormgegeven experiment. Wij vonden het vooral interessant dat Sela een zekere flou bewaart in het standpunt dat ze met haar boek inneemt. Op weg naar Zoar is geen afrekening met haar verleden, of met de zuil die haar heeft gevormd, maar het is al evenmin een werk dat heftige Calvinisten moeiteloos kunnen omarmen. De strip is ambigu en dwingt je om zelf na te denken over de thematiek.

 

(HDP)