De drieling van Belleville

Na het succes van Kirikoe en de heks besloot producer Didier Brunner dat de tijd rijp was voor nog een avondvullende animatiefilm. De in Canada wonende Franse striptekenaar Sylvain Chomet - in de animatiefilm had-ie z'n sporen al verdiend met La vieille dame et les pigeons - kreeg de kans om De drieling van Belleville te maken, een nostalgisch sprookje over een melancholische jongen die ervan droomt wielrenner te worden, maar in z'n eerste Tour de France wordt ontvoerd door de Franse maffia van Belleville, een groteske megalopolis aan de andere kant van de oceaan.

Nou, een nostalgisch sprookje is het geworden, en zelfs veel meer dan dat. De drieling van Belleville is een heerlijk bizarre fantasie vol excentrieke personages, fantastische decors, schitterende vondsten, uitzinnige humor en hoogst originele muziek. Er wordt nauwelijks gesproken in de film - je kan dus rustig naar de Vlaamse versie gaan kijken - maar daartegenover staat een visueel feest van 79 minuten waar je niet op uitgekeken raakt. Puur narratief gezien valt de film halverwege een beetje stil, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de heerlijke gags en de bijna tastbare nostalgische sfeer die de film oproept. Nostalgisch, maar toch modern, want voor een aantal scènes kwam men in ons land onder meer een beroep doen op de 3D-kennis van het Brusselse bedrijf Walking the Dog. Onder de artistieke leiding van Pieter Van Houte hebben zij de nieuwste 3D-special effects naadloos in Chomets stripachtige 2D-animatie geïntegreerd.

 

De drieling van Belleville was een van de charmantste outsiders op het festival van Cannes dit jaar. Mis 'm niet!

 

(JC)