Gambit
Gambit, een remake van de gelijknamige comedy caper uit 1966, heeft twee problemen. Het eerste en grootste probleem heeft mooie lange benen, maar begint zo stilaan tegen haar houdbaarheidsdatum aan te schurken.
We hebben het over Cameron Diaz, die schrikwekkend slecht acteert in een luidruchtige rol als Texaanse rodeokoningin. Het tweede probleem is regisseur Michael Hoffman, die nochtans een script van Joel en Ethan Coen kreeg aangeleverd. Hoffman vijlde de dubbele bodems weg, vond de tweede- en derdegraadshumor waar de Coens zo geliefd voor zijn blijkbaar te lastig en levert niet meer af dan een vlotjes verteerbare komedie over een Britse kluns (Colin Firth, best grappig) die een valse Monet probeert te verlappen aan zijn baas, een onvoorstelbare klootzak van een miljonair (Alan Rickman, eigenlijk ook wel grappig). Eenmaal je je eroverheen hebt gezet dat Gambit vooral níet het nieuwe Coen-meesterwerk is, valt er gelukkig wel wat te lachen. We hebben smakelijk gegniffeld met de stiff upper lip medewerkers van het Savoy Hotel in Londen die Firth abusievelijk voor een succesvolle mannelijke prostitué houden. De zeer Britse schofterigheid die Rickman tentoonspreidt, vonden we eveneens uiterst vermakelijk. Maar veel meer dan dat is Gambit dus niet geworden.
(HDP)