Lore

De Australische filmmaakster Cate Shortland (van het sexual awakening-drama Somersault) trok naar Duitsland en draaide er een bepaald deprimerende prent. Het schier ondraaglijke verhaal begint in het Zwarte Woud, minuten voordat Adolf Hitler zelfmoord pleegt in zijn bunker in Berlijn.

Lore is de oudste, bijna volwassen dochter van een tot de middelmaat opgeklommen Duitse officier, en nu het naziregime als een kaartenhuis in elkaar valt, worden de kinderen alleen op pad gestuurd richting Hamburg, waar ergens in het moeras nog een oma woont. De overlevingstocht van Lore en haar broertjes en zusjes is hartverscheurend. Niet dat deze film oproept om medelijden te hebben met derderangsnazi's na de capitulatie, maar hun verweesde en verguisde kinderen zullen het toen vast ook niet makkelijk hebben gehad. Shortland gaat daar heel ver in. Bij momenten heeft Lore zelfs wat weg van survival horror en verwacht je stiekem een zombie van achter de bomen of uit een verlaten ruïne te zien opduiken. Natuurlijk gebeurt dat niet. Wat wel gebeurt, is dat de kinderen een Joodse jongen op de vlucht ontmoeten, die verder met hen optrekt. Dat doet de geloofwaardigheid geen deugd, maar trekt de personages zo mogelijk nog dieper in de pikzwarte miserie. Deze genadeloze film slaagt erin te tonen dat oorlogsgruwelen niet stoppen op het moment dat de wapens zwijgen, maar de niet-aflatende kijkbeproeving gaat na een tijd afstompend werken, zodat je murw achterblijft en het nochtans sterke einde nauwelijks nog een kans krijgt om door te dringen.

(HDP)