19/09/2010
WORKAHOLIC Eline De Munck
Terwijl vakbonden verwoed onderhandelen over werkduurverkorting en nogal wat werknemers worstelen met een burn-out, zijn er ook mensen die maar niet genoeg krijgen van hun job. Ze staan op met hun werk, gaan ermee slapen, en 's nachts dromen ze ervan. Zeven dagen op zeven. And they love it. Het zijn workaholics, en GUIDO probeert een gaatje te prikken in hun overkokende agenda.
"Mijn probleem is dat ik altijd ja zeg tegen alles en iedereen."
Afgelopen zomer presenteerde de exuberante blondine Eline De Munck op JIM Looking for Pearl, een talentenjacht waarin dj en producer Peter Luts op zoek ging naar frisse meiden voor zijn nieuwste danceproject. Eigenlijk had Eline ook zelf wel kunnen deelnemen, want als ze niet presenteert of acteert, staat ze wel ergens op een podium te zingen onder haar tamelijk waanzinnige alter ego Ellektra.
Eline:Ik ben een keiharde workaholic, maar dat komt omdat ik mijn werk als mijn hobby beschouw. Bovendien zorgt het feit dat ik al die verschillende activiteiten kan combineren voor de nodige afwisseling. Ik kom steeds op andere plaatsen, mag steeds met verschillende mensen werken. Het is altijd weer speciaal, er is altijd weer vernieuwing, en dat is superleuk.
GUIDO: Vormen je bezigheden samen een fulltime job, of worstel je met een overkokende agenda?
Eline:Soms durft mijn agenda wel eens over te koken, absoluut. Maar het valt wel mee hoor. Af en toe heb ik ook wel eens de tijd om een avondje op mijn gemak te zitten. Dat moet, want anders lukt het niet meer. Maar ik heb het probleem dat ik moeilijk nee kan zeggen. Ik zeg altijd ja tegen alles en iedereen, zodat ik soms op het laatste nippertje dingen moet afzeggen. Helaas sneuvelen mijn vriendinnen dan meestal als eersten, als we afgesproken hebben om iets te gaan drinken. Ik geef mijn werk meestal voorrang, maar dan vooral omdat het zo leuk is.
GUIDO: Kom je nooit in de problemen als je geen nee durft te zeggen? Dat je je afvraagt waarom je in 's hemelsnaam ja hebt gezegd op iets wat achteraf gezien toch niet zo fijn blijkt te zijn?
Eline:Nee, want ik zeg alleen ja op dingen die ik leuk vind. Ik zal natuurlijk niet akkoord gaan met iets heel stoms of zo.
Sexy imago
GUIDO: Waarom heb je als zangeres voor het alter ego Ellektra gekozen?
Eline:Omdat het niet geloofwaardig is om tegelijk een programma te presenteren, als actrice de blonde bimbobitch of andere rollen te spelen en daar dan ook nog eens bij te zingen. Dat geloven mensen niet, zeker niet als je als zangeres zot doet, gekke outfits aantrekt en je een beetje uitdagend gaat gedragen. Mensen aanvaarden dat niet, tenzij je het onder een andere noemer doet. In mijn geval dus Ellektra.
GUIDO: Durft Ellektra meer dan Eline?
Eline:Eline durft ook veel hoor. (lacht) Maar je hebt gelijk. Ellektra is een uitvergroot deel van mezelf. Ze maakt absoluut deel uit van mij, maar ze is zoals ik zelf eigenlijk meer zou willen zijn. Alles kan, the sky is the limit...
GUIDO: Ellektra is een verbeterde versie van Eline?
Eline:(lacht) Dat nu ook weer niet. Ik zal je een voorbeeld geven van het verschil tussen Ellektra en Eline. Als je mij zou vragen om bijvoorbeeld autobanden aan te trekken voor een fotoshoot, dan zou ik me afvragen of je wel goed bij je hoofd bent. Maar als Ellektra zou ik dat wel overwegen. Ik zou vragen hoe je dat ziet, ik zou ervoor openstaan. Alles kan voor Ellektra. Zij trekt zich ook niets aan van kritiek, terwijl Eline daar wel mee bezig is.
GUIDO: Komt dat sexy imago uit jezelf, of heeft je entourage dat uitgestippeld voor jou?
Eline:Neenee, ik kies altijd zelf welke outfits ik aantrek. Ik kom zelf met ideeën voor kleding op de proppen. Dat sexy zijn komt zeker uit mezelf.
Zot en onnozel doen
GUIDO: Een doorsnee werkdag van Eline De Munck, die bestaat zeker niet?
Eline:Nee. Elke dag is verschillend. Ik ren constant van hier naar daar. Ik plan altijd te veel dingen, heb altijd haast, zit elke dag vol stress. Ik heb wel een manager, maar ik verwacht niet dat die mijn agenda beheert. Die hou ik graag zelf in de gaten.
GUIDO: Wat als het te veel zou worden en je keuzes moet maken?
Eline:Mijn presenteerwerk bij JIM vind ik echt fantastisch leuk. Ik voel me daar ook heel goed in mijn vel. Bij JIM mag ik mezelf zijn, dus dat blijft toch wel op nummer één staan.
GUIDO: Af en toe mag je voor JIM grote sterren interviewen. Ben je dan zelf soms nog starstruck?
Eline:Natuurlijk! Ik ben helemaal niet zo zelfzeker als ik misschien overkom. Grote artiesten interviewen vind ik enorm spannend. Ik wil dat heel goed doen, en ik geef toe dat ik dan soms last heb van een beetje faalangst. Dan ben ik wel zenuwachtig, dat klopt.
GUIDO: Afgelopen zomer heb je een programma alleen gepresenteerd, en nu herneem je je duopresentatie met Sean Dhondt. Wat is het leukst?
Eline:Allebei. 't Is vooral de afwisseling die leuk is. Looking for Pearl was een programma dat sprekend bij mij paste: glitter en glamour, een heleboel meisjes die strijden om zangeres te mogen worden, die angst, hoe ze ermee omgaan, dat vond ik fantastisch om te doen. Daar heb ik echt mijn hart in gelegd. Maar mijn hart ligt ook bij Fuzz. Het klikt prima met Sean, we zijn goed op elkaar afgestemd. Gewoon zot en onnozel doen, en veel improviseren. We weten wel wat we wanneer moeten zeggen, maar echt uitgeschreven is het niet. 't Is gaan met die banaan.
GUIDO: Misschien lukt die zotdoenerij met Sean zo goed omdat je bent opgegroeid met een tweelingbroer?
Eline:Mijn broer en ik hebben tot en met het eerste jaar universiteit samen in de klas gezeten. We zaten samen in de scouts, we deden samen judo, toneel, muziekschool... Alles deden wij samen, zodanig dat we elkaar op den duur eigenlijk strontbeu gezien waren. (lacht) Maar toen ik alleen ging wonen - hij woonde toen nog thuis - ondervond ik wel dat dat raar deed. Ik was het gewoon van altijd mijn broer bij mij te hebben, en nu was hij daar plots niet meer. Maar goed, nu komen we geweldig goed overeen. Hij is mijn tweelingbroer, en da's super hé. Maar het is niet zo dat we elkaar telepathisch aanvoelen of zo. "Hij heeft pijn! Oei!" Nee, dat hebben we niet.
GUIDO: Waar zou je binnen tien jaar willen staan?
Eline:Ik heb me voorgenomen om nooit streefdoelen voorop te stellen waarin ik mezelf kan teleurstellen. Je zult van mij dus niet horen dat ik binnen tien jaar met die regisseurs of die acteurs wil hebben samengewerkt. Ik definieer mijn doelen pas als de concrete mogelijkheid zich aanbiedt. Als ik weet dat er een nieuw programma komt waarvan ik vermoed dat het bij mij zou kunnen passen, dan pas begin ik te denken hoe ik daar naartoe moet werken. Ik geloof heel sterk in het lot. Ik zie wel wat er op me afkomt, en als het niet meer lukt, dan ga ik terug studeren.
GUIDO: Mooi zo.
(HDP)
foto: copyright VTM