Het solliciteerparcours, deel 6: HET SOLLICITATIEGESPREK
Daar sta je dan, met dat diploma in je hand, klaar om een benji-sprong in de professionele wereld te maken. Solliciteren: bijna iedereen moet het doen, maar hoe pak je het aan als kersverse schoolverlater? Wij sprokkelden de beste solliciteertips bij elkaar.
Eindelijk is het zover: je mag jezelf in een bedrijf gaan voorstellen op een sollicitatiegesprek. Weinigen hebben hier veel ervaring mee, dus een paar richtlijnen zijn niet overbodig. Misschien eerst en vooral nog eens duidelijk stellen dat je wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Stap nooit zonder afspraak een bedrijf binnen met de doodleuke mededeling dat je jezelf komt presenteren!
Solliciteren bij Marilyn Manson
De dresscode: wat trek je aan als je gaat solliciteren? Probeer dat vooraf een beetje in te schatten aan de hand van de bedrijfscultuur. Een gescheurde jeans en een Marilyn Manson-T-shirt zijn wellicht niet de meest geschikte keuze, maar anderzijds kan een deftig pak met vest en das ook vloeken in een bedrijf met een hip imago. Gewone, conventionele kledij is de beste gok.
Roddels in het bedrijfsrestaurant
Eigenlijk begint je sollicitatiegesprek al op het moment dat je het bedrijf binnenstapt. Wees galant, hou waar nodig de deur open en knik vriendelijk tegen de mensen die je kruist in de gangen. Als je lomp bent tegen de receptioniste, of als je in de wachtkamer in je neus zit te pulken, dan krijgt de rekruteerder dat ongetwijfeld van haar te horen. Een onnozelheid kan de doorslag geven. Het zou niet de eerste keer zijn dat een receptioniste tussen de middag in het bedrijfsrestaurant tegen de rekruteerder zegt: "Die boer met zijn witte sokken ga je toch niet aannemen?" Of in positieve zin: "Zeg, je gaat dat vriendelijke meisje met haar paardenstaart toch aannemen, hoop ik?"
't Is geen examen
Mooi, het is jouw beurt. Een beetje zenuwachtigheid is niet erg, maar vergeet niet dat een sollicitatiegesprek geen examen is. De persoon die je gaat ontmoeten is geen examinator, maar is vragende partij, en jij hebt iets te bieden. Blijf dus kalm, wees jezelf en bedenk dat die persoon gewoon z'n werk doet en zelf ook heeft moeten solliciteren om op die plek terecht te komen. Trouwens: je hebt het volste recht te weten wie die man of vrouw aan de andere kant van het bureau eigenlijk is. Iemand van de personeelsdienst? Een extern ingehuurde rekruteerder? Of… jouw toekomstige baas? Als-ie zichzelf niet met naam en toenaam voorstelt, vraag het dan.
U draait, wij vragen
Zorg dat je voorbereid bent: hou in je achterhoofd wat je te weten wil komen. Moet je voor die job veel de baan op? Welke begeleiding krijg je? In welke hiërarchische structuur kom je terecht? Wie zijn je collega's? Kan je veel contacten leggen? Kortom, alles wat niet in de functiebeschrijving staat en wat de rekruteerder niet uit de doeken doet in z'n inleiding. En vooral: draai niet rond de pot. Tijd is geld, en synthese is belangrijk voor elke job. Zorg dus dat je kort, bondig en gericht antwoordt op de vragen. Liever dan naast de kwestie te lullen verzoek je beleefd of de vraag kan geherformuleerd worden.
Ken je cv
Ook belangrijk: zorg dat je goed weet wat er in je cv en sollicitatiebrief staat. Laat vooral niet blijken dat die brief maar een van de vele was; je moet direct kunnen inpikken en toelichten wat je erin hebt neergepend. Schrik trouwens niet als de rekruteerder constant zit te noteren terwijl jij je uitleg doet. Dat is normaal, want zo'n man of vrouw ziet een heleboel sollicitanten. Trouwens: je mag zelf ook gerust notities nemen als je dat wil. Sommige rekruteerders zien dit zelfs als een pluspunt. Jouw tijd is tenslotte óók geld, en als je de job niet krijgt, heb je er tenminste toch iets van opgestoken.
(HDP)