Uit het GUIDO-archief: de studententijd van Roos Van Acker
"Vroeger, toen ik nog jong en fris was, zat ik met een briefje voor de televisie Bart Peeters te verbeteren," lacht Roos. "Mijn doel was: taaladviseur van de VRT worden. Zoveel hou ik van de Nederlandse taal. En zo komt het dat ik Germaanse talen ben gaan studeren in Gent."
GUIDO: Was het wat je ervan verwachtte?
Roos: Heel veel theorie en weinig praktijk. Daarna heb ik een aanvullend jaar pers en communicatie gedaan, die richting stond meer met de voeten op de grond. Aan de Germaanse heb ik wel een mooie levensvisie overgehouden. Ik heb er veel geleerd qua bagage en als mens, maar niets praktisch. Maar dan moet je waarschijnlijk ook niet voor Germaanse kiezen.
GUIDO: Zat je op kot?
Roos: Ja, vlak bij de Blandijn. We zaten met twaalf op kot, allemaal meisjes. We kenden elkaar niet, maar we hebben vier jaar lang samen gezeten, en dat was heerlijk. Echt een bende waarmee we constant uitgingen, naar Sint-Jacobs. Heel soms naar de Overpoort, maar dan werd het wel zeer decadent. De meisjes gaan uitlachen die van zattigheid van de toog vielen.
GUIDO: Heb je ook kennisgemaakt met de studentenfolklore?
Roos: Ik heb daar niet aan meegedaan. Germania, de studentenvereniging van de Germaanse, stelde niet veel voor. Soms hadden ze eens een fuif, maar ik vond die nogal saai. Ik heb me ook niet laten dopen, ik vond dat niet nodig. Het viel me op dat Germania niet veel organiseerde. Ik ging liever met vriendinnen op café, en dan blijven zitten tot de deuren dicht gingen. (lacht)
GUIDO: Liep het soms uit de hand?
Roos: Soms wel. We hielden toen kroegentochten, en dat is eens geëindigd met 'tequila boem boem'. Na de derde kreeg ik ineens een black-out. Ik herinner me nog vaag dat ik letterlijk in de goot lag. Dat was een van de schaamtelijke momenten uit mijn jeugd. Mijn vriendinnen hebben me toen in bed gelegd, maar dat weet ik niet meer, dat heb ik achteraf gehoord.
GUIDO: Heb je studentenjobs gedaan?
Roos: Ik heb verslagen uitgetikt van psychologen in een selectie- en wervingsbureau aan het station in Gent. Zij haalden mensen weg uit topfuncties om op andere topfuncties te plaatsen. Daar heb ik veel bijgeleerd, en ik heb er snel met twee vingers leren typen. Ook op psychologisch vlak heb ik een paar dingen bijgeleerd: hoe ze mensen aanpakken, interviewtechnieken...
GUIDO: Was je studententijd de mooiste tijd van je leven ?
Roos: Je hebt veel minder verantwoordelijkheid. Je hoeft geen rekeningen te betalen, je krijgt geld van je ouders om op kot te zitten, je zorgt gewoon dat je geslaagd bent en het is in orde. Ik ben heel blij dat mijn ouders het konden betalen. Het is een leuke tijd, onbezonnen, en het enige waarmee je bezig moet zijn, is slagen. Dus ja, ergens is het wel de mooiste tijd van je leven. Al zou ik het niet meer willen overdoen, want de examens waren vreselijk.
GUIDO: Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik heb nooit meer iets meegemaakt wat zo stresserend was als examens afleggen aan de universiteit.
Roos: Ik wel. Zenuwen voor presentaties, chaos op de set... Ik ben een enorm stresskonijn, maar ik heb dat ook nodig. Het moet goed zijn hé.
Tekst: Herbert De Paepe
Foto: Filip Naudts