JAN VERHEYEN over de Nacht van de Wansmaak

Vanaf vanavond mogen we nog één keer over onze nek gaan in de cinema, want Jan Verheyen gaat voor de laatste keer op tournee met zijn Nacht van de Wansmaak

, een afdaling in de onsmakelijke catacomben van de filmgeschiedenis. Vanavond volgt de première op het Filmfestival Gent (het is niet voor niets vrijdag de 13de) en daarna gaat de Nacht op reis door Vlaanderen en Nederland. GUIDO vroeg tekst en uitleg aan samensteller en presentator Jan Verheyen.

 

 

GUIDO: Deze editie heeft als ondertitel 'The Final Chapter'. Is dat omdat de puberale bravoure op is, of omdat de wansmakelijke fragmenten stilaan uitgeput raken?

Verheyen: (lacht) Het is het tweede. Die puberale bravoure koester ik en wil ik zolang mogelijk houden. Het is omdat wij merken (wij, dat zijn Verheyen en zijn kompaan Jan Doense - HDP) dat de zoektocht naar het materiaal steeds moeilijker wordt. Dat heeft te maken met het feit dat wij er absoluut aan houden het originele 35 mm-bioscoopmateriaal te vertonen. Een aantal dingen die we willen, zijn ondertussen wel op dvd te vinden, maar er bestaan geen 35 mm-kopieën, ofwel kunnen we er onze handen niet op leggen. En wij willen absoluut dat afgeragde, licht verkleurde, in slecht Nederlands ondertitelde originele bioscoopmateriaal. Daarom denk ik dat het moment gekomen is om het af te ronden. Het is al de vierde tournee, en als je alles samenlegt denk ik dat we een zeer representatieve staalkaart hebben gegeven van wat er tussen de jaren zestig en halverwege de jaren tachtig aan bizarre dingen is gemaakt. Maar je mag ook niet vergeten dat het cinema is. Er is niets dat ons belet om binnen vier jaar De Nacht van de Wansmaak Resurrected of zoiets te organiseren. (lacht) Ik weet het niet hoor, dat is zeker het plan niet, maar je weet maar nooit. We hebben inmiddels toch wel een netwerk van contacten uitgebouwd, en als we nu binnen een paar jaar op een verzameling zouden stoten met materiaal dat we nog niet hebben gebruikt... never say never! Maar het grootste deel van de dingen die we wilden opgraven, hebben we inmiddels wel opgegraven, en vind je nu ook terug op twee dvd's.

GUIDO: Is er nog behoefte aan zo'n Nacht van de Wansmaak, nu iedereen via e-mail en internet dagelijks wordt overspoeld met wansmakelijke filmpjes?

Verheyen: Er is een verschil. De internetfilmpjes die jij bedoelt zijn het product van huisvlijt op het internet. Wij hebben het over dingen die indertijd heel serieus zijn gemaakt, geproduceerd, gedistributeerd en in de filmzalen vertoond. Wat wij brengen is een momentopname van een periode uit de filmgeschiedenis toen letterlijk alles mogelijk was. Dat is ook wat me eraan fascineert. Wat wel opmerkelijk is, is dat nu een aantal regisseurs opduiken - de Eli Roths en Quentin Tarantino's - die opgegroeid zijn met dat soort pulpfilms en daar net zoals ik op een of andere manier 'geestelijk beschadigd' door zijn geraakt. En dan krijg je films als Saw en Hostel, die zowel visueel als qua brutaliteit zeer ver gaan, en perfect zouden passen in de grindhouses van 42nd Street in het New York van de jaren '70. Dus je ziet wel dat er nog een aantal mensen mee bezig zijn, en het is heel vreemd dat die films nu weer mainstream zijn geworden. Maar dat blijven uitzonderingen in een filmcultuur die voor de rest zeer voorspelbaar is geworden. Cinema is nog altijd geweldig entertainment, versta me niet verkeerd, maar het kleurt binnen de lijntjes. Dat je mond openvalt terwijl je naar iets zit te kijken, en dat je denkt: "What were they thinking?!", dat heb je vandaag bijna niet meer. Dat is specifiek uit die periode.

 

(HDP)

 

Klik hier voor meer info