Meest gelezen in 2013 (8): Workaholic Filip Peeters
Terwijl vakbonden verwoed onderhandelen over werkduurverkorting en nogal wat werknemers worstelen met een burn-out, zijn er ook mensen die maar niet genoeg krijgen van hun job. Ze staan op met hun werk, gaan ermee slapen, en 's nachts dromen ze ervan. Zeven dagen op zeven. And they love it. Het zijn workaholics, en GUIDO probeert een gaatje te prikken in hun overkokende agenda.
Filip Peeters speelt de hoofdrol in Salamander, de spannende thrillerreeks die deze winter elke zondagavond op Eén loopt. Als Paul Gerardi, een gedreven, koppige en eigengereide flik, komt hij in een web van dodelijke intriges terecht. Hoe hard moet een acteur werken om zo'n toprol in de wacht te slepen? En blijft er dan nog tijd over voor iets anders? GUIDO gaat op zoek naar de workaholic in Filip Peeters.
GUIDO: Het is van Recht op Recht geleden dat jij nog een hoofdrol hebt gespeeld in een Vlaamse fictieserie.
Filip: Dat kan kloppen.
GUIDO: Hoe heb je de rol van politie-inspecteur Paul Gerardi in Salamander gescoord?
Filip: Via de telefoon.
GUIDO: Je hebt gesolliciteerd per telefoon?
Filip: Nee, ze hebben me gebeld. De producer of de regisseur, ik weet het niet meer, belde me op en zei: man, hier hebben we iets liggen dat jou op het lijf is geschreven. Iets dat potten zal breken.
GUIDO: Had Ward Hulselmans jou in het achterhoofd toen hij het scenario schreef?
Filip: Misschien wel. Ik hoop het. Maar dat weet ik niet, dat moet je hem zelf vragen.
GUIDO: Dat zal ik doen. (zie kaderstuk) Filip, elke acteur speelt ooit wel eens een flik, vaak zelfs meerdere keren in zijn carrière. Ik denk soms: als de flikken morgen collectief in staking gaan, kan het acteursgilde hun werk gewoon overnemen.
Filip: (lacht) Dat denk ik nu ook weer niet, maar in de voorbereiding van zo'n rol krijg je effectief wel wat politietraining. Wij doen niks zomaar hé. We proberen er wat achtergrond in te krijgen en laten ons daarin begeleiden. Een aantal zeer professionele politiemannen hebben ons de knepen van het vak geleerd. Allez, puur toegespitst op wat op de set van ons werd verwacht, natuurlijk. We kregen uitgelegd hoe echt politiewerk in zijn werk gaat. Je probeert je er als acteur zo goed mogelijk in voor te bereiden, om zo geloofwaardig mogelijk over te komen. Wat dat is uiteindelijk onze job.
GUIDO: Wat moet ik me daarbij voorstellen? Leren een pistool trekken en zo?
Filip: Ja, zulke dingen. Hoe houd je een wapen vast, hoe sla je iemand in de boeien, hoe val je een huis binnen als je niet weet of er een gewapende tegenstander klaarstaat achter de muur...
GUIDO: Is dat een vleesgeworden jongensdroom?
Filip: Absoluut! Met een pistool staan zwaaien en in een auto achtervolgingen rijden door de straten van Brussel, daarvoor ben ik acteur geworden. Nu nog de hoofdrol in een cowboyfilm en ik ben helemaal binnen. Dan zouden al mijn dromen zijn uitgekomen. (lacht)
GUIDO: Jouw personage onderzoekt een mysterieuze zaak, een geheimzinnig Salamander-complot. Werd je als acteur in het ongewisse gelaten en kreeg je mondjesmaat onthullingen toegeschoven, of wist je al van in het begin hoe de vork in de steel zat?
Filip: Ik kende het volledige verhaal al vanaf de eerste draaidag. Vroeger zelfs: nog voordat ik heb toegezegd om de rol te spelen, had ik het complete scenario gelezen.
GUIDO: Dus tot de ontknoping ga je gebukt onder een absolute zwijgplicht over de plot.
Filip: Ha ja natuurlijk. Het zou te gek zijn om het plezier van de kijker te vergallen door te gaan verraden hoe het verhaal in mekaar zit. De clou verklappen, dat vindt nooit iemand fijn.
GUIDO: Hoeveel energie kruipt er in zo'n hoofdrol? Heb je je leven een aantal maanden on hold moeten zetten?
Filip: Daar komt het eigenlijk wel op neer. Je bent er zeer intensief mee bezig. Het vraagt toewijding. Ik moest niet elke dag op de set staan, maar toch tweederde van de tijd. En als je dan weet dat we honderdvierenveertig draaidagen achter de rug hebben, kan je zelf het rekensommetje maken.
GUIDO: An Miller speelt in de reeks je vrouw Sarah en is ook in het echt jouw partner. Repeteerden jullie je scènes aan de ontbijttafel?
Filip: Dat is wel eens gebeurd ja. Je praat er thuis over, dat is onvermijdelijk. En dat is ook goed. Ik denk dat wij beter voorbereid op de set arriveerden dan gewoonlijk.
GUIDO: De acteurspoel in Vlaanderen is sowieso beperkt, dus je speelt dikwijls met dezelfde mensen. Is dat een voor- of een nadeel?
Filip: Een voordeel, ongetwijfeld. Samenwerken met mensen die je al langer kent, dat gaat toch per definitie vlotter? Is dat in jouw job ook niet zo?
GUIDO: Sure. Maar toch ben je op een bepaald moment het onbekende gaan opzoeken, want je staat geregeld in Duitsland voor de camera.
Filip: Juist, maar daar begin ik ondertussen ook veel mensen in het vak te kennen. Momenteel ben ik er bezig met een film, en op de set ben ik al heel wat bekende gezichten tegen het lijf gelopen. Duitsland is natuurlijk veel groter dan Vlaanderen, dus dat gaat wat trager, maar ik ben daar ondertussen toch wel al een tijdje actief.
GUIDO: Hoe ben je in Duitsland terechtgekomen?
Filip: Ik heb in 1997 een SS'er gespeeld in de film Gaston's War van Robbe De Hert. Zoals je weet, waren SS'ers doorgaans Duitsers. (lacht) Ik heb die scène op een showreel gezet en ben ermee naar een gerenommeerde castingdirector in Duitsland getrokken. Nog voor ik terug in België was, had hij me al gecast in een film van Dominik Graf, ginds toch een vooraanstaand regisseur. Dat was maar een klein rolletje, maar van het een kwam het ander en al snel mocht ik een Duitse hoofdrol spelen. Toen was de bal aan het rollen en sindsdien ben ik daar hard aan het draaien.
GUIDO: Sta je daar bekend als 'die Belgische acteur'?
Filip: In een recensie in Der Spiegel las ik tot mijn verbazing en tevredenheid dat de hoofdrol waarover ik het net had werd gespeeld door "Berliner Filip Peeters", dus ik ben blijkbaar goed ingeburgerd.
GUIDO: Voelt het onnatuurlijk aan, acteren in een vreemde taal?
Filip: Het is gewoon veel harder werken. Je moet werken tot je je in die taal even veilig voelt als in je moedertaal.
GUIDO: Ondertussen is er sprake van een Engelstalige remake van Salamander. Als je daarin eveneens de hoofdrol krijgt aangeboden, kan je dat dus wel aan?
Filip: Aankunnen vast wel, maar ik ben al genoeg weg van huis. Nee dank u. Dit heb ik al gehad. Ik zou liever hebben dat ze me bellen voor een vervolg op Salamander. Daar wordt trouwens aan gewerkt.
GUIDO: Hoe zou je willen dat de mensen reageren na de ontknoping van Salamander, eind maart?
Filip: Dat ze nog tijdens de aftiteling zeggen: wanneer komt het vervolg?
Scenarist Ward Hulselmans over Filip Peeters
GUIDO: Meneer Hulselmans, ik heb aan Filip Peeters gevraagd of jij hem in gedachten had toen je het scenario van Salamander schreef. Hij wist het antwoord niet. Vertel het ons!
Hulselmans: Nee, deze keer had ik geen specifieke hoofdacteur in mijn hoofd tijdens het schrijven. Bij mijn vorige reeksen was dat wel het geval. Bij Heterdaad had ik Jo De Meyere in mijn hoofd, bij Stille Waters had ik Antje De Boeck in mijn hoofd, bij Witse had ik Hubert Damen in mijn hoofd, maar deze keer kon ik er op voorhand geen gezicht op plakken.
GUIDO: Toen je hoorde dat Filip het ging doen, was je toen opgetogen?
Hulselmans: Natuurlijk.
GUIDO: Bedankt, dat is dan opgehelderd.
(HDP)
Artikel dateert van 17 februari 2013
Foto: VRT