Het solliciteerparcours, deel 5: DE SOLLICITATIEBRIEF

Daar sta je dan, met dat diploma in je hand, klaar om een benji-sprong in de professionele wereld te maken. Solliciteren: bijna iedereen moet het doen, maar hoe pak je het aan als kersverse schoolverlater? Wij sprokkelden de beste solliciteertips bij elkaar.

Je hebt je informatie ingewonnen en je weet inmiddels wat je wil? Mooi zo, dan kan je aan je sollicitatiebrief beginnen. Of sollicitatie-e-mail natuurlijk, de tijd staat niet stil.

Zweverige weirdo's

Laten we maar meteen een hardnekkige mythe uit de weg ruimen: nee, een sollicitatiebrief hoef je niet per se met de hand te schrijven. Je mág dat natuurlijk wel doen, maar op een zweverige weirdo als professor Lievens na zijn er bitter weinig mensen die zich bezighouden met grafologie. De huidige redenering luidt eerder: wie een keurig afgeprinte sollicitatiebrief aflevert, bewijst al meteen dat-ie kan omgaan met een tekstverwerker. En trouwens, op een tekstverwerker staat meestal ook een spellingchecker, nietwaar?

Bedrijf aan de kapstok

Zorg voor een kapstok. Begin je epistel niet in het wilde weg, maar vermeld dat je reageert op advertentie zus en zo. Of, als je vrij solliciteert, verwijs naar een nieuw product dat het bedrijf heeft gelanceerd, een nieuwe vestiging die is geopend, of alludeer simpelweg op andere jobadvertenties die je van dat bedrijf hebt gezien, wat je doet vermoeden dat het een firma in volle expansie is. Zorg wel dat je documentatie correct en volledig is, zodat je niet uit je nek begint te lullen. Wees ook niet te bescheiden: je hoeft niet bang te zijn om aan te dringen op een sollicitatiegesprek. Ook de zinsnede: "Ik ben ervan overtuigd dat het interessant kan zijn mij te ontmoeten, zelfs indien u momenteel geen gepaste vacature voor me hebt" getuigt van durf en dynamiek, en zorgt er minstens voor dat je in de werfreserve terechtkomt.

3 weken radiostilte

Dit gezegd zijnde: een te agressieve toon is uit den boze. Schrijf niet: "Ik zal u volgende week dinsdag contacteren om een afspraak te maken". Misschien wordt dinsdag de schoonmoeder van de rekruteerder begraven, of heeft hij het razend druk. Zwijg liever over dat telefoontje, maar doe het wel! Als je na pakweg 3 weken niets gehoord hebt, bel gerust eens. Vraag naar de personeelsdienst, en informeer beleefd naar je dossier. Trouwens: ben je zeker dat het niet jouw schuld is dat je niks hebt gehoord? Heb je een persoonlijk gsm-nummer en een e-mailadres gegeven? Een telefoonnummer waarop je moeder antwoordt, die je vervolgens uit je nest moet roepen, dat geeft niet bepaald een goeie indruk...

Protocol in cyberspace

Ah! E-mail, het hoge woord is gevallen. Natúúrlijk mag je tegenwoordig per e-mail solliciteren, maar ook hier gelden een paar vuistregels. Je mag gerust je cv en sollicitatiebrief attachen, maar zorg ervoor dat je ook in het e-mailvenster een kort briefje tikt. Attachments zonder begeleidende mail worden doorgaans meteen als spam gedeletet. Een link leggen naar een site waarop je jezelf voorstelt, is ook gevaarlijk: je mag er niet zomaar van uitgaan dat elke rekruteerder internet access heeft. En ook de dooddoener als zou er op het internet geen protocol bestaan, mag je klasseren onder de noemer 'urban legends'. Even beleefd blijven als in een klassieke brief is de boodschap: je allereerste woord is "Geachte" en daarmee uit.

O ja, nog één tip voor het slapengaan: als je samen met een aantal studievrienden solliciteert, stuur dan alsjeblieft niet allemaal samen en tegelijk een massa identieke sollicitatiebrieven. Het risico dat jullie collectief onderaan de stapel komen te liggen, is reëel. (HDP)