WORKAHOLICS: Bart De Pauw

Terwijl vakbonden verwoed onderhandelen over werkduurverkorting en nogal wat werknemers worstelen met een burn-out, zijn er ook mensen die maar niet genoeg krijgen van hun job. Ze staan op met hun werk, gaan ermee slapen, en 's nachts dromen ze ervan. Zeven dagen op zeven. And they love it. Het zijn workaholics, en GUIDO probeert een gaatje te prikken in hun overkokende agenda.
 
"Ik ben onlangs promotor geweest van het eindwerk van een studente. Dat vond ik heel plezant."
 
Er valt dit najaar moeilijk naast Bart De Pauw te kijken. Naast een nieuw seizoen van Twee tot de Zesde Macht lanceerde hij ook mee The Loft, Erik Van Looys Amerikaanse remake van de door hem geschreven hitfilm. Daarnaast vond hij ook nog de tijd om deel te nemen aan De Slimste Mens ter Wereld en wordt deze winter zijn nieuwe humoristische fictiereeks De Biker Boys op de kijker losgelaten. Als dit geen geval is van zwaar workaholisme, wat dan wel?
 
GUIDO: De Biker Boys... Geef toe Bart, je zocht gewoon een excuus om een motor in huis te halen, zoals elke gevorderde veertiger.
Bart: Ik had er al een! Trouwens, een Vespa kun je bezwaarlijk een motor noemen hé. De pakken die we dragen zijn veel stoerder dan de brommertjes. 't Is maar een kleine midlifecrisis waar ik doorheen moest. (lacht) Nee, ik had eerst de Vespa en dan pas het idee voor de reeks.
GUIDO: Wordt het een reeks waarin fictie op ongemakkelijke wijze tegen de werkelijkheid aanschurkt?
Bart: Het heeft minder weerhaakjes dan Het Geslacht De Pauw. Noem het Het Geslacht De Pauw meets De Bende van Wim. Het gaat over het maken van een reisprogramma naar Italië, maar dat verloopt niet zoals we het graag zouden willen. Dat is toch wat anders Het Geslacht De Pauw, dat over het BV-wereldje ging. Waarom zouden wij geïnteresseerd zijn in het gesponsord leven van een bekende familie? Dat was iets scherper dan wat we in De Biker Boys zullen brengen. Maar fictie en realiteit zullen inderdaad weer met elkaar worden vermengd.
GUIDO: Toevalligheden die onderweg opdoken en niet in het script stonden, mochten er ook in?
Bart: We vertrokken vanuit een script, met op voorhand uitgeschreven dialogen. Maar vaak speelden we situaties waarbij andere mensen er niet van op de hoogte waren dat we een rol speelden. Dat was dan bijvoorbeeld een gids, of een restauranthouder. Dat gaf heel toffe reacties, die we hebben gebruikt in het programma.
GUIDO: Werd je dan niet herkend?
Bart: Als we in een grotere stad arriveerden waar veel Belgen op vakantie waren, was dat wel eens een probleem ja.
 
De coach in Bart
 
GUIDO: Waar haal je de tijd om dat allemaal te doen? Want ondertussen is er een reeks van Twee tot de Zesde Macht geweest, moest je mee promotie voeren voor The Loft en zit je ook nog in De Slimste Mens ter Wereld.
Bart: De Biker Boys zijn al een tijdje opgenomen en gemonteerd, en de laatste aflevering van Twee tot de Zesde Macht was ook al in augustus opgenomen. Ons beste seizoen, vond je niet? De drie nieuwkomers Ella Leyers, Regi Penxten en Jani Kazaltzis waren echte aanwinsten. Ik weet wel dat iedereen die voor tv werkt in interviews beweert dat ze zich rot amuseren, maar voor mij was dat deze keer echt waar. En dat is belangrijk. Ik ben pas een goede presentator als ik iets terugkrijg van de mensen met wie ik samenwerk. Maar kijk, dat is dus allemaal al klaar en achter de rug, dus ik heb best wel tijd genoeg om mee te doen aan De Slimste Mens.
GUIDO: Als je daar dan met Erik Van Looy zit te dollen, denken jullie dan niet: eigenlijk zouden wij nu samen een film aan het maken moeten zijn?
Bart: Erik hééft nieuwe filmplannen.
GUIDO: Dat weet ik, maar niet op basis van een scenario van jou.
Bart: Nee, dat klopt. Ik vind het heerlijk om fictie te maken, maar dat hoeft niet zo nodig een film te zijn. Al ben ik tegelijk wel van plan om er weer een te maken. (lacht)
GUIDO: Ik heb je daar een paar jaar geleden al eens mee lastiggevallen. Toen antwoordde je: "Ja, er komt nog een film, maar dat heeft tijd nodig." Wel, die tijd is ondertussen verstreken...
Bart: Dat is waar. Wel, ik zit op nieuwe dingen te sjieken. Meer kan ik daarover nog niet kwijt. (glimlacht mysterieus)
GUIDO: Als filmfan denk ik dan: waarom steekt hij ondertussen zoveel tijd in spelprogramma's?
Bart: Omdat ik dat oprecht graag doe! Als ik dan toch moet werken, wil ik me amuseren. Ik heb nog nooit iets tegen mijn zin gedaan op tv, op één programmaatje na misschien, waarvan ik achteraf dacht: dat was fout, dat had ik niet moeten doen. Dat is toch niet onbelangrijk? Want ook in een spelprogramma kruipt heel wat werk. Daar ben je lang mee bezig.
GUIDO: Toch lijkt fictie een trapje hoger te liggen, ook bij de makers. Bijna al die olijke Woestijnvissers van vroeger trekken zich vroeg of laat terug om een fictiereeks te schrijven. Denk maar aan Tom Lenaerts, Tom Van Dyck, en nu ook Jonas Geirnaert.
Bart: Het is een feit dat je er bijzonder veel bevrediging van hebt. Een fictiereeks realiseren is een huzarenstukje, en als dat dan goed loopt, daar kan je niets mee vergelijken. Ik was bijvoorbeeld heel tevreden over Quiz me Quick. Oké, het was geen film. Het was nog beter: het waren tien kleine filmpjes. Verder denk ik ook dat het iets te maken heeft met de leeftijd. In je beginjaren ben je een clown, maar na verloop van tijd wil je ook wel eens wat dieper snijden. Iets als Twee tot de Zesde Macht zal daar niet toe bijdragen, dat is gewoon fun, maar fictie kan dat wel.
GUIDO: Vragen jullie feedback aan elkaar tijdens het schrijfproces? Komt Jonas Geirnaert bijvoorbeeld raad vragen aan jou?
Bart: Wij frequenteren elkaar af en toe. Hij is een goede vriend. Ik heb hem zelfs De Biker Boys laten zien in een vroeg stadium, en ik vond zijn mening daarover belangrijk.
GUIDO: Schuilt er een coach in jou?
Bart: Ja, misschien wel. Ik ben onlangs promotor geweest van het eindwerk van een studente. Die had een best aardige fictiereeks gemaakt, en ik vond het heel plezant om haar daarin te begeleiden.
 
Zievereirs
 
GUIDO: Een soort Vlaamse HBO om al die fictiereeksen in onder te brengen, zou dat haalbaar zijn?
Bart: Ha, nu je daarover begint, ik heb bijzonder genoten van True Detective. Maar denk jij nu eerlijk dat we in Vlaanderen klaar zijn om zoiets te maken?
GUIDO: Die reeks zag er me niet overdreven duur uit. Ze dreef vooral op de fantastische dialogen.
Bart: Fantastische dialogen, akkoord, maar wat die mannen in die reeks zeggen, denk je dat we daar hier mee zouden wegkomen? Zouden de mensen niet iets hebben van: zievereirs? Een reeks als True Detective was volgens mij echt voor doorgewinterde filmliefhebbers, niet voor de doorsnee tv-kijker. Dat was pure cinema.
GUIDO: Dus het klopt dat in Amerika tegenwoordig de beste cinema wordt gemaakt voor tv?
Bart: Tegenwoordig wel.
GUIDO: Zal fictie het eerste slachtoffer worden van de nakende besparingen bij de VRT?
Bart: Ja natuurlijk, en dat vind ik eigenlijk ongelooflijk. Een openbare zender die zo succesvol is dat men vanuit de overheid begint te zeggen: zoveel succes, dat mag eigenlijk niet. Dat vind ik heel raar. In de eerste plaats zijn de kijkers daar het slachtoffer van. Kijk, we hebben een paar uitzonderlijke jaren achter de rug. Toen Vier op antenne ging, ontstond een zekere zenuwachtigheid, en toen hebben alle zenders geïnvesteerd in kwaliteit. Niet alleen de VRT hoor, denk maar aan Clan op VTM. Dat is de periode geweest waarin ik Quiz me Quick heb kunnen maken. Maar die periode is nu voorbij, vrees ik. Er wordt weer op veilig gespeeld.
GUIDO: Geloof jij in crossmediale verlengstukken van fictiereeksen?
Bart: Het valt niet te ontkennen dat tegenwoordig op een andere manier naar televisie wordt gekeken. Als ik voor het scherm ga zitten, heb ik genoeg aan wat er te zien is. Maar ik merk dat mijn kinderen ondertussen ook op hun tablets bezig zijn. Zelfs mijn vrouw kijkt tv met de laptop op schoot. (lacht) Het lineair kijken is ook aan het afkalven. Mensen kijken wanneer ze willen en waar ze willen. De kijkgewoonten veranderen.
GUIDO: Weliswaar met voorgekauwde formats.
Bart: Ja, terwijl goeie fictie juist wordt gemaakt omdat creatieve mensen het wíllen maken. Ik heb Loft geschreven omdat ik dat wou. Hetzelfde geldt voor Quiz me Quick. Nu vind je dat formulematige ook terug in veel fictie. Formuledetectiveseries. Bandwerk. Terwijl de echt goede series vertrekken vanuit een origineel idee. Een chemieleraar begint drugs te maken omdat hij kanker heeft. Briljant idee.
GUIDO: Je hebt het nu over Breaking Bad. Denk je dat je dat idee bij ons niet verkocht zou hebben gekregen aan een Vlaamse zender?
Bart: Wellicht wel. Ik denk dat we hier ondertussen ook wel moderne televisie maken, maar dat neemt niet weg dat veel mensen toch de kaart van de klassieke series trekken. Ik heb ook al een zekere staat van dienst, dus voor mij is het wat makkelijker om iets gedaan te krijgen dat niet binnen een beproefd format past. Voor mensen die pas beginnen, ligt dat moeilijker.
foto's: VRT
(HDP)