1 diploma, 5 beroepen: geschiedenis

"Met een diploma kan je alle kanten uit." Het klinkt als een cliché, maar het blijkt nog te kloppen ook. Vandaag leggen we vijf historici op de onderzoekstafel.

Naam : Els Van Doorsselaer

Leeftijd : 33

CV : gaf les, was leerlingenbegeleider en werkt nu als trajectbegeleider in het deeltijds onderwijs in Oostakker

“Eigenlijk had ik al een diploma communicatiebeheer,” zegt Els. “In die opleiding kregen we ook het vak geschiedenis, daar is mijn interesse ontstaan. Daarom ben ik nog voort gaan studeren. Na mijn studies ben ik in het onderwijs terechtgekomen, en daar werk ik nog steeds. Ik ben trajectbegeleider van leerlingen in het deeltijds onderwijs. De leerlingen volgen twee dagen les en werken drie dagen. Vaak zijn het jongeren die niet graag naar school gaan. Samen met hen zoek ik dan een engagement waar ze zich toch goed bij voelen. Ik ga op prospectie en zoek nieuwe werkgevers en volg de jongeren op tijdens hun werkdagen. Het leuke is dat ik met veel mensen in contact kom. Ik werk zeer graag met jongeren, maar vind het daarnaast ook leuk om te praten met de werkgevers, dat gaat van een baas in de bouw tot een manager van een kantoorbediende. Af en toe is het niet evident om alle leerlingen te motiveren. Als je te maken hebt met iemand die weinig moeite doet of opgeeft, dan is het niet zo makkelijk om de jongere weer op het goede spoor te zetten. Maar meestal loopt het vrij vlot, ik heb een goeie band met die gasten.”

Naam : Emmanuel Lerno

Leeftijd : 33

CV : werkte in een fabriek, gaf les, werkte voor het stadsarchief van Aalst en is nu attaché Arbeidsvoorwaarden en Beloningsmanagement

Als jonge gast was hij al gefascineerd door geschiedenis. Even werd Emmanuel door enkele leerkrachten op een dwaalspoor gebracht – want welke toekomst heb je nu met een diploma geschiedenis? – maar hij trok zich er niks van aan en bleef bij zijn idee. Na het afstuderen moest hij wel erkennen dat een job vinden inderdaad niet zo makkelijk was. “Het was moeilijk om echt werk te vinden dat iets te maken had met geschiedenis. Na enkele jobs besloot ik om deel te nemen aan een examen bij de overheid. Ik was geslaagd en sinds 2000 werk ik als attaché Arbeidsvoorwaarden en Beloningsmanagement. Ik hou me bezig met de reglementering van de ambtenaarsverloningen. Vaak komt dat neer op het herwerken van reglementeringen. Het boeiende is dat ik een gevarieerd netwerk heb opgebouwd. Je hebt contact met de personeelsdiensten, je geeft al eens een cursus of je bent betrokken bij onderhandelingen, op die manier kom ik uit mijn hok. Met de regeringsmoeilijkheden komen er van die kant geen nieuwe dossiers, wat het voor ons op dit moment wat rustiger maakt. Dat mag ook eens, want het kan hier behoorlijk hectisch zijn.”

Naam : Hanne Aerts

Leeftijd : 24

CV : werkte als projectmedewerker bij het VIG en geeft nu les in het Koninklijk Atheneum in Diest

Ze twijfelde lang tussen geschiedenis en psychologie en koos uiteindelijk toch voor dat laatste. Maar dat bleek uiteindelijk toch niet de juiste keuze. Een jaar later begon ze aan moderne geschiedenis, optie cultuurgeschiedenis nieuwste tijd. “Ik vind het superinteressant om met historische zaken bezig te zijn en daar veel over te weten. Ik lees graag, zoek graag dingen op en ga graag naar musea. De richting biedt naast de pure geschiedenis overigens ook een zeer algemene vorming met vakken als recht, economie en talen. Ik ben in veel verschillende zaken geïnteresseerd, dus dat kwam mij wel goed van pas. Er is zo'n cliché dat zegt dat je met geschiedenis niet aan de bak komt. Ik heb daar alleszins niet veel van gemerkt. Er zijn echt voldoende mogelijkheden, je moet alleen goed zoeken en weten van jezelf wat je te bieden hebt, en dat ook wat kunnen verkopen. Mijn eerste job was projectmedewerker tabak, maar dat was een tijdelijk contract. Sinds dit schooljaar ben ik aan de slag in het Koninklijk Atheneum van Diest. Ik geef er geschiedenis en cultuurwetenschappen aan het vierde, vijfde en zesde middelbaar.” Hanne voelt zich goed als leerkracht, de leerlingen zijn aangenaam en er is een open sfeer. “Je krijgt er veel kansen, en het contact met mijn collega's is zeer fijn. Onze groep is klein, zo leer je iedereen snel kennen.” Toch droomt Hanne stiekem nog van een andere bezigheid: gidsen. “Ik hoop dat het ooit mogelijk zal zijn dat te combineren met mijn job . Ik zie wel wat de toekomst brengt, voor nieuwe uitdagingen ben ik altijd wel te vinden.”

Naam : Saïd El Khadraoui

Leeftijd : 32

CV : werkte als kabinetsmedewerker van Louis Tobback, voor het ministerie van buitenlandse zaken in New York, was schepen in Leuven en is nu Europees parlementslid

Zijn leerkracht geschiedenis kon bijzonder boeiend vertellen. En wat zich in de wereld afspeelde, boeide Saïd al van jongsaf aan. Diplomaat buitenlandse zaken worden, zoiets zag hij wel zitten. Na zijn studie moderne geschiedenis nam hij er ook nog een extra jaar internationale betrekkingen bij. “Ik slaagde na mijn studies voor het diplomatiek examen, dat duurde een heel jaar, het was een echte afvallingskoers. Voor het ministerie van Buitenlandse Zaken werd ik naar New York gestuurd.” Later koos Saïd om sp. a-schepen te worden in Leuven. Door enkele verschuivingen werd hij in 2003 Europees parlementslid voor de partij. “Ik heb fantastische collega's om samen aan Europese projecten te bouwen. Europa wordt steeds belangrijker, het is als jonge gast enorm boeiend om er in mee te draaien. Geloof het of niet, maar Europa is iets heel concreets: je kan er echt wel dingen verwezenlijken. Ik heb me intussen gespecialiseerd in transport en mobiliteit, een interessante materie. Af en toe is het zwaar, want ik ben ook nog gemeenteraadslid in Leuven, maar met wat puzzelwerk lukt dat wel.”

Naam : Chantal Bisschop

Leeftijd : 23

CV : is projectmedewerker bij het Centrum Agrarische Geschiedenis (CAG) in Leuven

”Het is enorm boeiend om te ontdekken hoe mensen vroeger leefden en dachten, hoe alles toen in elkaar zat en hoe we daar vandaag over denken en schrijven,” zegt Chantal . “Vele mensen waarschuwden mij wel voor de moeilijke zoektocht naar werk na mijn studies. Het draaide anders uit. Heel toevallig vond ik werk, en mocht ik beginnen terwijl ik eigenlijk nog een stuk van mijn lerarenopleiding – die ik nog volgde - moest afwerken.” Sinds juni dit jaar werkt Chantal als projectmedewerker bij het Centrum Agrarische Geschiedenis in Leuven. “Het CAG wil het verleden van landbouw, platteland en voeding bestuderen, bewaren en toegankelijk maken voor een groot publiek. Ik sta in voor de tentoonstelling 'Supermarkt Europa. 50 jaar landbouw en voeding'. We bouwen een fictieve supermarkt na, waarin elk zelf ontworpen product wat meer uitleg geeft over de evolutie van de Vlaamse en Nederlandse land- en tuinbouw, het Europese landbouwbeleid en onze eetgewoonten. Ik heb, met hulp van mijn collega's, de inhoud van deze tentoonstelling bepaald , de teksten geschreven, de illustraties gezocht, en ik sta ook in voor de contacten met het vormgevingsbureau en de praktische communicatie. Het is een erg leuke en stimulerende werkomgeving met fijne collega's. We zitten voorlopig allemaal knusjes samen op één grote zolder en er hangt een erg leuke sfeer.”

(RE)