1 DIPLOMA, 5 BEROEPEN: Germaanse Talen
"Met een diploma kan je alle kanten uit." Het klinkt als een cliché, maar het blijkt nog te kloppen ook. In deze rubriek gaan we op zoek naar mensen die hetzelfde diploma op zak hebben, maar heel uiteenlopende carrières hebben uitgebouwd . Vandaag leggen we vijf germanisten op de onderzoekstafel.
Naam : Freek Braeckman
Leeftijd : 29
CV : werkte bij Radio 2 Oost-Vlaanderen en Antwerpen, was eindredacteur bij Ketnet, verslaggever bij het VRT-journaal en is nu anker
Acht uur wiskunde. Dat was zijn ding in het secundair. Nadien koos Freek Braeckman voor een universitaire richting die hij wilde combineren met topsport: Freek was een uitstekend schermer. In zijn hometown Gent was hij zelfs één jaar preses. “Na de Germaanse volgde ik nog een postgraduaat journalistiek aan de Vlekho in Brussel. Journalist worden leek me wel wat, maar ik dacht nooit dat het zou lukken. Die plekken zijn toch snel bezet. Toen ik mijn diploma op zak had, deed ik vrijwillig stage bij Radio 2. Ik heb die mensen daar tot vervelens toe laten weten dat ik erg graag op de redactie wilde blijven. (lacht) Zo begon mijn weg bij de VRT. Toen ze me vorig jaar vroegen of ik nieuwsanker wilde worden, heb ik toch even nagedacht. Een minuut of twee! Het is immers een vraag die ze je maar één keer in je leven stellen. Net zoals paus worden , zeker? Het voordeel aan nieuwsanker is dat je met alle nieuws bezig bent. Ook het live-gevoel is leuk, ik blijf gelukkig nogal kalm als er iets misloopt. Ook bij mijn eerste uitzending voelde ik me helemaal niet zenuwachtig. Alleen toen ik mijn eerste twee zinnen zei. Toen besefte ik even dat het ‘voor echt ' was.”
Naam : Ineke Debels
Leeftijd : 30
CV : begon als medewerker administratie en redactie bij Davidsfonds Uitgeverij. Nu staat ze er in voor pers en promotie
“Waarom ik Germaanse ging studeren? Omdat ik een boekenfreak was, omdat ik hield van klanken, woorden, zinnen en teksten,” klinkt het bij Ineke Debels. Tijdens mijn opleiding had ik nog meer willen lezen, analyseren, bestuderen. En vooral nog meer willen schrijven, en dan bedoel ik geen papers . (lacht) ” Na haar studies kon Ineke meteen beginnen bij Davidsfonds Uitgeverij. Voor pers, promotie en marketingacties moet je bij haar zijn. “Ik ben al enkele jaren het aanspreekpunt voor journalisten, ik organiseer persvoorstellingen, lezingen, tentoonstellingen, beurzen en allerlei acties. Daarnaast kom ik als verantwoordelijke voor foreign rights ook vaak in contact met buitenlandse uitgevers, en bezoek ik jaarlijks de grote boekenbeurzen in Frankfurt en Bologna. Elke dag opnieuw ben ik heel intens bezig met het schrijven en bewerken van teksten, heb ik de kans om met heel creatieve mensen te werken aan grote en kleine ‘literatuur'. Ik kan zelf mijn ding kwijt in promotieteksten, op onze site enzomeer, en krijg elke keer weer een kick als ik een nieuw boek in mijn handen krijg, een mooi interview geregeld heb of de vertaalrechten van een boek kan verkopen.”
Naam : Isabel Paeme
Leeftijd : 30
CV : werkte als communicatiemedewerker bij de Vlaamse Gemeenschap, nu is ze persverantwoordelijke/woordvoerster van de Universiteit Gent
Isabel Paeme heeft het nogal voor de Scandinavische talen. Tijdens haar opleiding studeerde ze een tijdje in het Noorse Bergen. “Na Germaanse Talen volgde ik nog een jaar Media- en Informatiekunde. Na twee communicatiejobs bij de Vlaamse Gemeenschap belandde ik bij de Universiteit Gent . De job is heel divers. Ik zorg ervoor dat het wetenschappelijke nieuws en het beleidsnieuws van de UGent op een positieve en correcte manier in de media komen: de mediarelaties verzorgen, het schrijven van de persberichten en de verspreiding ervan, de organisatie van de persconferenties, het opvolgen van alle dagelijkse persvragen, dienstverlening aan de media en woordvoerderschap, het opstellen van toespraken en voordrachten van de rector, het organiseren van mediatrainingen… Verder wordt er ook strategisch werk verwacht, zoals het optimaliseren van het huidige persbeleid. Een universiteit is een zeer boeiende instelling, waar je enorm veel bijleert. Als persverantwoordelijke moet je wel altijd bereikbaar zijn, en journalisten durven ook nogal veel bellen op vroege ochtenduren en tijdens weekends. Maar ik doe het werk heel graag, dus dat hoort erbij.”
Naam : Miet Vanhassel
Leeftijd : 28
CV : was leerkracht Engels en Nederlands in het secundair, gaf Nederlands aan anderstaligen en is nu medewerker bij het Vlaams-Nederlands Huis deBuren
“In het middelbaar twijfelde ik tussen conservatorium (woordkunst) en Germaanse,” zegt Miet Vanhassel. “Uiteindelijk koos ik voor de universiteit. De opleiding was grotendeels zoals verwacht, al had ik gehoopt dat ik dictielessen zou krijgen en zou afstuderen met een keurige ‘Martine Tanghe-uitspraak'. Maar er waren geen taallabo's meer voor Nederlands. Heerlijk posh Brits naknauwen met een koptelefoon en micro op je kop was er gelukkig wel bij.” Na vijf jaar lesgeven kwam Miet terecht bij deBuren. “Momenteel heb ik zeer uiteenlopende taken, gaande van rondfietsen door Brussel om affiches van onze tentoonstellingen te plakken of de programmafolder te verdelen, tot redactiewerk, communicatie, programmering en andere interessante projecten. Het is een leuk team, in een leerrijke en stimulerende omgeving met boeiende avondactiviteiten en heel wat mogelijkheden. Geen schoolvakanties meer hebben, is wel een aanpassing. Maar ik mis dat nog niet echt. Ik geniet nu intenser van weekends doordat ik niet steeds hoef te denken ‘ik moet nog enkele lessen voorbereiden en verbeteren'. Dus mij hoor je niet klagen.”
Naam : Saskia de Coster
Leeftijd : 32
CV : schrijver sinds de kleuterklas
“Ik heb nooit gewerkt,” zegt Saskia de Coster. Al van bij de geboorte wist ze het: ik word schrijver. Ze studeerde Germaanse Talen, Engels-Nederlands aan de volgens haar beste universiteit van het land: de KU Leuven . Al was de opleiding nu ook niet je van het. “Germaanse Talen was alsof ik een boekenkast op mijn kop kreeg. Nogal pijnlijk en niet zo heel nuttig als je gewoon zelf boeken wil schrijven.” In 2002 verscheen haar eerste boek Vrije Val . Saskia de Coster houdt van haar ‘ job die geen job is'. “Wat ik dagelijks doe, is in een recordtempo mails beantwoorden tussen het schrijven van boeken, columns, scenario's, verhalen, doorleefde rocksongs en het filmen door. Het komt neer op de chaos opzoeken om er orde in te brengen, de orde in een ander
baanvak doen rijden. Ook dagelijks dertien minuten mijmeren, en deadlines opleggen aan mezelf en die nog halen ook. Het voordeel aan schrijven is dat master of my universe -gevoel. Het is enorm spannend om steeds dieper in een nieuw verhaal of project te duiken. Er is ook wel een nadeel aan de job : ik kan niet kappen op een baas!”
(RE)