Studente ELINE NIJS schrijft debuutroman
Eline Nijs is negentien en komt uit Edegem. Ze studeert geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen en bracht begin dit jaar haar debuutroman De amulet van Merdur uit. GUIDO sprak met Eline over fantasy, trots en schrijfsels.
GUIDO: Welk gevoel had je toen je voor het eerst je boek in de rekken zag liggen?
Eline: Ik was trots. De eerste dozen kwamen toe, en alles rook ontzettend nieuw. Ik zag mijn naam wel staan op de cover, maar het drong niet echt onmiddellijk door. Plots ligt dat boek dan in de winkel. Mijn vriendinnen proberen ze altijd wat meer in het zicht te leggen. (lacht) Die hele ervaring is echt enorm leuk.
GUIDO: De amulet van Merdur is een fantasyroman. Je favoriete genre?
Eline: Ik lees graag fantasy, maar ook ontzettend veel andere genres. Ik beperk me niet graag tot één genre. Misschien schrijf ik ooit nog wel een thriller of avonturenroman.
GUIDO: Zijn de karakters van je personages op echte mensen gebaseerd?
Eline: De meesten zijn ontsproten aan mijn eigen fantasie. Wel stond mijn zus model voor het personage van Elkuîez. In het boek viel ze wat jonger uit, want mijn zus is nu zeventien. Natuurlijk was ze daar wel trots op. De andere personages uit het boek geef ik gewoon een uiterlijk en enkele karaktereigenschappen. Uiteindelijk evolueren ze mee met het verhaal.
GUIDO: Hoe waren de reacties van je familie en vrienden?
Eline: De meesten waren nogal verrast, aangezien ik mijn schrijfplannen geheim had gehouden. Ik was net begonnen aan de universiteit en had dus ook een heleboel nieuwe vrienden. Plots sta ik daar met een boek voor hun neus. Dat hadden ze niet zien aankomen. Mijn ouders en zus wisten het natuurlijk al veel langer en hebben me gedurende het hele proces enorm gesteund.
GUIDO: Was het moeilijk om een uitgever te vinden?
Eline: Ik heb veel te danken aan mijn vader, die zelf al twee boeken heeft uitgegeven. Uitgeverij Kok is toen langsgekomen en heeft mijn verhaal gelezen. Ze zagen wel potentieel, maar er moest nog veel veranderd worden, zoals meer structuur en dialogen. Ik heb toen mijn verhaal volledig herschreven, wat ongeveer een jaar heeft geduurd.
GUIDO: Doet het geen pijn als een uitgever begint te sleutelen aan je eigen verhaal?
Eline: Ik had gelukkig veel inspraak en probeerde open te staan voor kritiek, want ik ben uiteindelijk nog maar een beginneling. De uitgever weet hoe alles in zijn werk gaat en geeft dan aan wat beter of vlotter kan. Er is niet zo ontzettend veel veranderd. Natuurlijk werden de fouten eruit gehaald, maar fundamenteel bleef het verhaal behouden.
GUIDO: Ben je op dit ogenblik nog veel bezig met schrijven?
Eline: Dat ligt moeilijker nu ik studeer, maar ik schrijf wel al mijn ideeën op. Ik heb een soort boekje waarin ik alles neerschrijf wat in me opkomt. Het ligt ’s nachts naast me. Als ik wakker word met een idee, dan kan ik het direct neerpennen.
GUIDO: Wat betekent schrijven voor jou?
Eline: Ik ontdekte mijn liefde voor schrijven eigenlijk vrij laat, want ik tekende vroeger meer. Mijn passie voor literatuur en schrijfsels is beetje bij beetje gegroeid. Nu zou ik het niet meer kunnen missen. Als ik inspiratie krijg, door een droom bijvoorbeeld, dan wil ik het zowel uittekenen als volledig neerpennen. Ik kan mijn gedachten kwijt in woorden en teksten.
GUIDO: Welke dromen wil je nog verwezenlijkt zien?
Eline: Ik heb nog onnoemelijk veel dromen, hoewel de grootste al is uitgekomen. Mijn boek staat in de rekken, dat is al een enorme verwezenlijking. Met mijn schilderkunsten zou ik ook graag doorbreken. En na mijn studies zou ik graag een job vinden waar ik echt voldoening van krijg. Als me dat allemaal zelf niet lukt, dan zorg ik er wel voor dat mijn personages mijn dromen uitvoeren.
(NW)