Het jobparcours van Kürt Rogiers
Wie 's ochtends uit zijn nest springt met Q-music op de wekkerradio, kent hem als de sidekick van Sven Ornelis. Wie in de vooravond zijn tv afstemt op VTM, kent hem als tuinman Maarten in de telenovelle David. En wie dezer dagen door Antwerpen doolt, loopt hem misschien tegen het lijf op de set van Zot van A, de nieuwe film van Jan Verheyen. Kortom, het zijn weer drukke tijden voor Kürt Rogiers.
"Ik ben de gelukkigste werknemer van het land."
Sinds zijn afstuderen aan het Gentse conservatorium heeft Kürt Rogiers nog geen dag zonder werk gezeten. "Mijn jobparcours heeft zichzelf uitgestippeld," zegt hij. "Wie het tegendeel kan bewijzen, mag reageren, maar ik denk niet dat ik ooit één volwaardige sollicitatiebrief heb verstuurd."
GUIDO: Wat wou je worden toen je tien jaar was?
Rogiers: Paus.
GUIDO: Paus?!
Rogiers: Toen ik op televisie de paus bezig zag op het Sint-Pietersplein, het sacrale en patriarchale daarvan, en de manier waarop heel dat plein in een roes geraakte door een simpele oude man, dat wou ik ook doen. Ik vond dat lang kleed ook zo tof. Dat had een soort van cool, iets Sinterklaasachtigs. Later werd me duidelijk dat bij paus worden het celibaat hoort, en ben ik toch maar afgedwaald. Dan ben ik maar acteur geworden. (lacht) Uiteindelijk heeft mijn moeder me ervan overtuigd om op mijn achttiende conservatorium te gaan doen. Ik wou eigenlijk geschiedenis studeren, maar mijn moeder had door dat mijn ding zich op het podium afspeelde.
GUIDO: Leuk! Meestal is het omgekeerd.
Rogiers: Gek hé? Mijn ouders hebben me altijd gestimuleerd om voor dit vak te kiezen. Niet omdat ze wilden dat ik een BV werd, maar omdat ze het belangrijk vonden dat ik mijn ding kon doen. Mijn ouders zijn meer rock-'n-roll dan ikzelf. (lacht)
GUIDO: Wat was je eerste betaalde opdracht?
Rogiers: Wittekerke. Ik was nog aan het afstuderen toen ik daar een rol kreeg aangeboden. Dat heb ik zes jaar volgehouden. Achteraf gezien lijkt dat lang, maar in die periode was ik vooral bezig met seks, drugs en rock-'n-roll. Een job, dat was bijzaak. Dat passeerde gewoon. Ik was daar eigenlijk niet echt mee bezig. Er kroop wel veel tijd in, steeds meer zelfs, maar ik lag er niet van wakker. Als ik vandaag een scène niet goed speel, lig ik 's nachts te woelen. Daar voel ik me dan heel slecht bij, wat ik in de periode van Wittekerke niet had.
GUIDO: Jeugdige onbezonnenheid?
Rogiers: Daar zal het wel iets mee te maken hebben gehad. Vandaag neem ik alles wat ernstiger. De liefde voor het vak is ook gegroeid. Toen ik in Wittekerke zat, werd ik gebeld om auditie te doen voor de Nederlandse film Costa. Daaruit is mijn werk voor de Nederlandse tv-zender BNN gegroeid. Dan kwam De Wet volgens Milo, met het bijbehorende VTM-contract. Ondertussen had ik het wel gezien in Nederland en belden ze mij voor Q-music.
GUIDO: Dat laatste lag eigenlijk niet voor de hand.
Rogiers: Ik had wel al wat radio gedaan hoor, bij Contact en TOPradio. Ze hebben bij Q lang gezocht naar een goede sidekick voor Sven Ornelis, omdat Erwin Deckers ging stoppen. Die zoektocht heeft anderhalf jaar geduurd, en ze zijn eerder toevallig bij mij terechtgekomen.
GUIDO: Hoe hou je dat fysiek vol, ochtendradio combineren met film- en tv-werk?
Rogiers: Om halftien ga ik slapen, en om halfvijf sta ik op. Ik slaap dus zeven uur per nacht. Dat vergt wat discipline, maar dat heb ik wel. Ik ben geen redacteur bij Q, dus om halftien 's morgens zit mijn werk bij de radio erop en kan ik gaan acteren. Ik vind mijn rol in David heel fijn om te spelen. Ik heb echt een leuke chemistry met Jeroen Van Dyck. Ik heb het een paar weken geleden nog tegen mijn vrienden gezegd: ik denk dat ik op dit moment misschien wel de gelukkigste werknemer van het land ben.
(HDP)
Foto: vtm