Wat antwoord je op vragen van rekruteerders?

 

 

 

 

Nee, dit is geen uitnodiging tot het afratelen van je uitgebreide biografie, beginnend vanaf je prilste herinnering als peuter of kleuter. Je liefdesleven hoeft al evenmin aan bod te komen, en het interesseert de rekruteerder echt niet dat je op je 13de met je ouders op vakantie bent geweest naar Zwitserland.

 

 

Probeer in één of maximum twee minuten een staalkaart van jezelf te schetsen, waarin je bondig en krachtig je afkomst, scholing, ervaring, karaktereigenschappen en verwachtingen uit de doeken doet.

 

 

 

Bescheidenheid hoeft niet, maar snoeverij al evenmin. Maak van je antwoord op deze vraag geen orgie van zelfbewieroking, maar zeg onder geen beding lacherig dat je geen sterke punten hebt. Dit is al zeker niet het moment om zwakke punten op te sommen, want die vraag komt nog.

 

 

Antwoord eerlijk, sec en zonder te aarzelen. Haal er die sterke punten uit die volgens jou het belangrijkst zijn voor de job waarvoor je solliciteert.

 

 

 

Een doorzichtige truc die veel sollicitanten toepassen, is op dit moment hun sterke punten nog eens herhalen, op een ietwat gecamoufleerde manier. Niet doen! Wat ook te mijden is: jezelf genadeloos uitkleden tot je figuurlijk in je blootje staat.

 

 

Ook hier is eerlijkheid aangewezen. Zonder overdreven streng te zijn voor jezelf, mag je gerust toegeven dat bijvoorbeeld je Frans niet geweldig is, of dat je tureluurs wordt van cijfertjes. Weggemoffelde zwakke punten komen vroeg of laat toch naar boven.

 

 

 

Begin niet de leuke eigenschappen van je beste maten, je broer, zus of je partner op te sommen. Collega's hoeven geen vrienden te zijn, noch het te worden. Wat telt, is dat je vlot met hen kan samenwerken. Dat overstijgt persoonlijke affiniteit.

 

 

Collega's werken vruchtbaar samen als ze complementair zijn aan elkaar. Schets dus het beeld van een persoon die sterk is in de dingen waar jij eerder zwak in bent.

 

 

 

Dit is een moeilijke vraag. Misschien luidt het antwoord wel "op de top van Mount Everest" of "op het hoofdpodium van Werchter", maar dat soort wilde plannen hou je liever nog even voor jezelf. Anderzijds getuigt het van weinig ambitie om te antwoorden dat je binnen vijf jaar liefst nog altijd de job zou uitoefenen waarvoor je nu solliciteert.

 

 

Probeer blijk te geven van gezonde ambitie terwijl je tegelijk aangeeft dat je gelooft in het bedrijf waar je solliciteert. "Ik wil de komende vijf jaar graag doorgroeien in dit bedrijf"' is een veilig antwoord.

 

 

 

Pas afgestudeerden kunnen beter niet "mijn diploma" of "mijn thesis" antwoorden, want daaruit blijkt dat ze onvoldoende afscheid hebben genomen van het studentenleven. Jonge ouders komen vaak in de verleiding om "mijn kinderen" te antwoorden. Dat zal wel, maar het is te voor de hand liggend.

 

 

Probeer een echte, verrassende verwezenlijking uit je prille leven naar boven te halen. Daar zal je misschien niet zomaar voor de vuist weg in slagen, dus denk er op voorhand eens diep over na. Die bron van fierheid hoeft trouwens niet noodzakelijk werkgerelateerd te zijn.