Achter de schermen van 'Albert II' en 'De Ridder'

Terwijl vakbonden verwoed onderhandelen over werkduurverkorting en nogal wat werknemers worstelen met een burn-out, zijn er ook mensen die maar niet genoeg krijgen van hun job. Ze staan op met hun werk, gaan ermee slapen, en 's nachts dromen ze ervan. Zeven dagen op zeven. And they love it. Het zijn workaholics, en GUIDO probeert een gaatje te prikken in hun overkokende agenda.

Wat ga jij dit najaar doen op zondagavond? Voor de tv hangen en naar Vlaamse fictiereeksen kijken op Eén, als de kijkcijfertrend van de afgelopen vijftien jaar zich tenminste doorzet. De voorbije maanden is keihard gewerkt aan twee nieuwe reeksen die op zondagavond het land lam willen leggen. Albert II, over ons koningshuis, heb je al gezien, en nu is het de beurt aan De Ridder, een misdaadreeks met Clara Cleymans in de hoofdrol. Wij gingen een kijkje nemen achter de schermen van beide reeksen, op zoek naar de workaholics die onze zondagavonden kleuren.

ALBERT II

"Vele uren in de make-up"

"In Nederland is er een tv-reeks geweest over koningin Beatrix, met Willeke van Ammelrooy in de hoofdrol," aldus producer Eric Wirix. "Die serie hebben we met belangstelling bekeken. Zou zoiets hier ook mogelijk zijn? We hebben wat huiswerk laten doen door royaltykenners Mark Van den Wijngaert en Jan Van den Berghe, en hun dossier las als een roman. Vanaf dat moment wisten we: zo'n reeks is bij ons ook mogelijk. Sterker nog: wij kunnen dit wellicht beter, want onze koninklijke familie is gewoon interessanter dan die van Nederland."

Hoe maakt je een fictiereeks rond bestaande personen die vandaag nog steeds actief zijn? "Dat is een apart gegeven," geeft Wirix toe. "We hebben een aantal scenaristen aan boord gehaald en hebben zes maanden gezwoegd tot we de juiste invalshoek vonden. Het is op geen enkel moment de bedoeling geweest een parodie te maken. Albert II mocht onder geen beding een Tegen de Sterren op worden. Wij wilden 20 jaar koningschap van Albert belichten. Daarbij gingen we uit van geverifieerde feiten, waarbij we historische correctheid nastreefden. Maar om de personages achter de schermen te volgen, tja, wij weten natuurlijk ook niet wat daar de voorbije twintig jaar allemaal is gezegd en gebeurd. Daar begon de fictie. Daar toonde Albert II hoe het zou kunnen gebeurd zijn. Daar brachten we een geromantiseerde, gefictionaliseerde versie van de feiten."

En het uiterlijk van de acteurs? Wirix: "We hebben natuurlijk rekening gehouden met de fysionomie van de acteurs ten opzichte van de rol die ze moesten spelen, maar het belangrijkste voor ons was dat het in de eerste plaats goede acteurs zijn. En verder hebben ze vele uren in de make-up doorgebracht, want ze speelden dezelfde personages in een tijdsspanne van twintig jaar."

DE RIDDER

"Originele juridische invalshoek"

Als je het voorbije jaar cameraploegen hun materiaal het Gentse Justitiepaleis zag binnensleuren, dat was dat niet alleen om sterk gemediatiseerde processen als dat van Kim De Gelder te verslaan. Er werd ook fictie gefilmd. De Ridder is een misdaadreeks over openbaar aanklager Helena De Ridder (Clara Cleymans), die elke week strijd voert voor meer rechtvaardigheid.

Scenarist van deze langlopende reeks - het is de bedoeling dat er meerdere seizoenen komen - is Rik D'hiet, die ook al de scenario's van Het Goddelijke Monster schreef en de supervisie had over de laatste vier seizoenen van Flikken. "Met De Ridder hebben we een originele invalshoek gevonden om een misdaadreeks op poten te zetten," aldus D'hiet. "Voor het eerst vertrekken we vanuit het standpunt van het Parket, iets wat tot dusver onderbelicht was gebleven in misdaadfictie op tv. Helena De Ridder is een parketmagistrate. Die zoekt niet alleen de dader, maar neemt het dossier ook mee naar de rechtbank om een rechtvaardige straf te bekomen."

Producer Erik Taelman voegt eraan toe: "Justitie ligt onder vuur. Mensen zijn heel gevoelig voor beslissingen van het gerecht. Denk maar aan de heisa rond de vrijlating van Michèle Martin: het rechtvaardigheidsgevoel van het publiek is snel geschokt. Maar al te vaak gebeurt dat door onwetendheid."

"Daarom alleen al wordt dit geen klassieke whodunit-reeks," pikt D'hiet in. "We geven een levendig, eigentijds en realistisch beeld van justitie. Daarbij willen we een echo van de actualiteit zijn. Als je in de krant leest dat een misdadiger al na 24 uur wordt vrijgelaten, wat is dan de realiteit erachter?"

"Authenticiteit is het sleutelwoord van deze reeks," rondt Taelman af. "Vandaar dat we ervoor hebben gekozen om nauw samen te werken met het Parket in Gent. Hun steun was heel belangrijk en tegelijk ook een bron van inspiratie."

Dat het Gentse Parket zijn volle medewerking heeft gegeven aan deze reeks, mag blijken uit het enthousiasme van Procureur des Konings Johan Sabbe: "Wij streven naar transparantie en een open communicatie," zegt hij. "Hoeveel andere parketten kunnen zeggen dat er een reportage is gemaakt over hun werking (in 'De Rechtbank' op Vier - HDP), om het brede publiek inzicht te geven in wat hier dagelijks gebeurt? Dat vonden wij een unieke kans, want door de mensen te tonen wat wij allemaal doen, doen we iets aan het onterecht negatieve imago van justitie. Toen we van de VRT de vraag kregen om deze fictiereeks te ondersteunen, waren we zeer enthousiast. Ja dus, want dit past perfect in ons communicatieplan. De Ridder is natuurlijk niet de eerste fictiereeks over justitie, maar er is er nog nooit een geweest vanuit het standpunt van het Openbaar Ministerie (een andere naam voor het Parket - HDP). Je moet weten: wij zijn de enigen die een zaak volgen van begin tot einde. Het Parket van Gent behandelt zo'n 150.000 dossiers per jaar. Dat is bijzonder boeiend werk, met alle dagen iets nieuws, maar je moet er wel voor uit het juiste hout gesneden zijn. Bij momenten neigt het werk naar avontuur, maar op het einde van de rit moet een menselijke beslissing worden genomen. Dat maakt onze job zo boeiend. In De Ridder komt dat goed tot uiting. De lat ligt echt hoog bij deze reeks. En je mag er ook gerust op zijn dat er geen juridisch-technische flaters in zitten. Geen procedurefouten, zo je wil. Daarvoor heeft het Parket zelf gezorgd, want de scenario's worden nagelezen door twee van onze magistraten."

Een van de magistraten die de scenario's van De Ridder uitvlooit met een fijne juridische kam, is Substituut-Procureur des Konings Bernadette Baeyens. "Wij lezen de eerste versie van de scenario's en geven dan juridisch advies," aldus Baeyens. "In de praktijk moeten we echter vaak twee keer lezen. De verhalen zijn erg spannend, zodat we bij een eerste lectuur vaak meegesleept worden. (lacht) Dan moeten we nog eens opnieuw beginnen om te checken of er geen juridische onvolkomenheden in staan. Nee, we waren echt verrast door de kwaliteit van de verhalen. Zeer realistisch. Het is al gebeurd dat we een scenario van De Ridder lazen en een maand later met een echt proces-verbaal werden geconfronteerd waarin iets gelijkaardigs werd beschreven. En ten slotte wil ik ook nog zeggen we opgetogen zijn over de menselijkheid van het personage Helena De Ridder. In justitie is één en één niet altijd twee. Dan moet je in eer en geweten tot een beslissing zien te komen. En dat is iets wat Helena in de reeks altijd probeert te doen."

(HDP)

foto: vrt